Abstract
Çalışan insanların iş yerlerinde sağlığını bozan iki temel neden vardır. Bunlardan bir tanesi iş kazası diğeri ise meslek hastalığıdır. İşyerlerinde çalışma esnasında çeşitli sebeplerden dolayı iş kazasına uğramak ya da insan sağlığına zararlı maddelere maruz kalmaktan dolayı meslek hastalığına yakalanmak mümkün olabilmektedir. Alınan önlemlerle iş kazasının önemli ölçüde azaltıldığı, meslek hastalığının ise tamamen önlendiği bilinmektedir. Bu çalışmada iş yerlerinde çalışan insanların maruz kaldıkları iş kazası ve meslek hastalığı ile ilgili istatistiksel verilerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada iş kazası ve meslek hastalığının sektör karşılaştırılması ve yıllara göre dağılımı, iş kazalarında yaranın yerine göre dağılımı ve iş kazalarının iş saatlerine göre dağılımı araştırılmıştır. Çalışmadaki veriler 2000-2018 yıllarını kapsamaktadır. Elde edilen verilere göre iş kazalarının en fazla ölümle neticelendiği sektörün inşaat sektörü olduğu belirlenmiştir. Genel olarak iş kazası sayısının 2019 yılına kadar artan bir eğilim gösterdiği ancak bu sayının 2019 yılında %2 ve ölümlü iş kazasının ise %6 oranında azaldığı tespit edilmiştir. Yaralanma ile neticelenen kazalarda ise çalışanların en fazla el, kol ve yüz kısımlarından zarar gördüğü, iş kazalarının öğle yemeği öncesi çalışma saatlerinde ve özellikle ilk iş saatinde daha fazla olduğu belirlenmiştir. Çalışma toplam süreye göre ise iş kazası sayısı en fazla 1ay ile 1 yıl arasında çalışan grupta tespit edilmiştir. 1-49 arasında çalışan işçisi olan işletmelerde diğer gruplara göre daha fazla iş kazası olmaktadır
Keywords
References
- Bakırcı, N., (2008). Temel İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri ve Türkiye'deki Durum, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, Yıl:8, sayı:40, ss.10-12.
- Ceyhan, H., (2011). Türkiye’deki İş Kazalarının Genel Görünümü ve Gelişmiş Ülkelerle
- Kıyaslanması, International Journal of Engineering Research and Development, Vol.3, No.2. ÇSGB,(2012). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. Ankara.
- Karadeniz, O., (2011). Occupational Diseases in Turkey, Conference on Occupatıonal Health and Safety Economics. Building a Repository of OccupationalWell-beingEconomics Research,27-30 April,Sinaia, Romania
- SGK, (2018). Yılı iş kazası ve meslek hastalıkları istatistikleri
- SGK, (2019). Yılı iş kazası ve meslek hastalıkları istatistikleri (http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk istatistik yilliklari)
- TMMOB (2020). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği makina mühendisleri odası raporu, Ankara
- TUİK. (2019). Türkiye İstatistik Kurumu Nüfus İstatistikleri Veri Tabanı. Yılmaz, F., (2009). Küreselleşme sürecinde gelişmekte olan ülkelerde ve Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 6:1.
- URL-1. http://www.isigmeclisi.org/site_icerik/2020/10ekim/bedri_tekin.pdf. 11.12.2021
Abstract
There are two main reasons that impair the health of working people at work. One of them is occupational accident and the other is occupational disease. It is possible to suffer an occupational disease due to various reasons during working in the workplace or to be exposed to substances harmful to human health. It is known that with the measures taken, occupational accidents are significantly reduced and occupational diseases are completely prevented. In this study, it is aimed to reveal statistical data about occupational accidents and occupational diseases that people working at workplaces are exposed to. In the research, the sectoral comparison of occupational accidents and diseases and their distribution by years, the distribution of injuries according to the location of occupational accidents and the distribution of occupational accidents according to work hours were investigated. The data in the study covers the years 2000-2018. According to the data obtained, it has been determined that the sector in which occupational accidents result in the highest number of deaths is the construction sector. In general, it was determined that the number of work accidents showed an increasing trend until 2019, but this number decreased by 2% and fatal work accidents by 6% in 2019. In the accidents resulting in injury, it has been determined that the hands, arms and face parts of the employees are damaged the most, and the occupational accidents are more common in the working hours before lunch and especially in the first working hour. According to the total duration of the study, the number of occupational accidents was determined in the group working between 1 month and 1 year at most. There are more occupational accidents in enterprises with 1-49 workers compared to other groups.
References
- Bakırcı, N., (2008). Temel İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri ve Türkiye'deki Durum, İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, Yıl:8, sayı:40, ss.10-12.
- Ceyhan, H., (2011). Türkiye’deki İş Kazalarının Genel Görünümü ve Gelişmiş Ülkelerle
- Kıyaslanması, International Journal of Engineering Research and Development, Vol.3, No.2. ÇSGB,(2012). 6331 Sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. Ankara.
- Karadeniz, O., (2011). Occupational Diseases in Turkey, Conference on Occupatıonal Health and Safety Economics. Building a Repository of OccupationalWell-beingEconomics Research,27-30 April,Sinaia, Romania
- SGK, (2018). Yılı iş kazası ve meslek hastalıkları istatistikleri
- SGK, (2019). Yılı iş kazası ve meslek hastalıkları istatistikleri (http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk istatistik yilliklari)
- TMMOB (2020). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği makina mühendisleri odası raporu, Ankara
- TUİK. (2019). Türkiye İstatistik Kurumu Nüfus İstatistikleri Veri Tabanı. Yılmaz, F., (2009). Küreselleşme sürecinde gelişmekte olan ülkelerde ve Türkiye’de iş sağlığı ve güvenliği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 6:1.
- URL-1. http://www.isigmeclisi.org/site_icerik/2020/10ekim/bedri_tekin.pdf. 11.12.2021
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Material Production Technologies |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | April 30, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 1 |
