BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 29 Sayı: 29-2, 189 - 197, 23.07.2014

Öz

In this study, it is aimed to analyze the adjustment levels of the points obtained by using scoring rubric and answer key for an applied course that requires technical knowledge. The researched was conducted in the electric & electronics major of a vocational high school on 70 students and 6 teachers. Based on the findings obtained it is seen that there is a high correlation between the points obtained by evaluation instruments. The correlation between the points of the students in the first semester and the scores awarded through both assessment methods has indicated that the correlation of the scores given through scoring rubric is higher. The correlation between the points for the first semester and the points obtained by using both scoring instruments were examined and it was seen that the correlation of the points obtained by scoring rubric is higher. However, the coefficient difference between two correlations was 0.05 and it is not significant. As a result of regression analyses, the regression level of points obtained by scoring rubric was higher than that of course points.

Kaynakça

  • Airasian, P. W. & Russel, M. K. (2008). Classroom assessment. Concepts applications. USA: McGraw-Hill.
  • Akhun, İ. (1992). İki Korelasyon Arasındaki Farkın Manidarlığının Test Edilmesi.
  • Aslanoğlu, E. A.ve Kutlu, Ö. (2004). Eğitimde sunu becerilerinin değerlendirilmesinde dereceli puanlama anahtarı uygulamasına ilişkin bir araştırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt 36, sayı:1-2.
  • Bekiroglu, F. (2004). Ne kadar başarılı? Klasik ve alternatif ölçme değerlendirme yöntemleri ve fizikte uygulamalar, Ankara: Nobel Yayın.
  • Biemer, L. (1993). Authentic assessment. Educational leadership, 50 (8), 81-82.
  • Brookhart, S. M. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy. ASHE-ERIC. Büyüköztürk, Ş. (2007). Performansa dayalı durum belirleme nedir? İlköğretmen Eğitimci Dergisi, Sayı 8,28-32.
  • Callison, D. (2000). Rubrics. School Library Media Activities Monthly, 17 (2).
  • Goodrich, H. (1997). Understanding rubrics. Educational Leadership, 54(4), 14-17.
  • Goodrich, A. H. (2001). The effects of instructional rubrics on learning to write. Current Issues ID Education.
  • Goodrich, A. H. (2005). Teaching with rubrics: the good, the bad and the ugly. Current Issues in Education, 4 (4).
  • Gündüz S., D. (2006). Matematik dersinde problem çözme becerilerinin dereceli puanlama anahtarı kullanılarak değerlendirilmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi,Ankara.
  • Haladyna, T. M. (1997). Writing test ıtem toevaluate higher order thinking. USA: Allyn & Bacon.
  • Higher Education Report (Vol. 27, 69 No.1). Washington, DC: The George Washington University, Graduate School of Education and Human Development. Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. (2008). Öğrenci Başarısının Belirlenmesi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Mcmillan, J. H. (1997). Classroom assessment: principles and practice for effective instruction. Needham, MA: Allyn & Bacon.
  • Mehrens, W. A. (1992). Using performance assessment for accountability purposes. Educational Measurement. 11, (4) 3Moskal, B. M. (2000). "Scoring rubrics: What, when and how?" Practical assessment, Research & Evaluation, 7 (3). Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’sright with rubric. Educational Leadership. 55, (2), 12
  • Popham, J. W. (2000). Modern Education Measurement. Needham: Allyn & Bacon.
  • Sezer, S. öğrencinin akademik başarısının belirlenmesinde tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak rubrik kullanımı üzerinde bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:18 Sezgin, S. İ. (2000). Mesleki ve teknik eğitimde program geliştirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Stiggins, R. J. (1994). Student-Centered classroom assessment. New York: Macmillan Publishing Company.
  • Şenel, T., Yildirim, N. ve Er Nas, S. (2007). Süreç odaklı değerlendirmede kullanılabilecek bir analitik rubriğin geliştirilmesi: yaşamımızdaki elektrik ünitesi örneği. Edu 7, Cilt 2, Sayı 2, Eylül 2007
  • Tekin, H. (1991). Eğitimde ölçme ve değerlendirme, Ankara: Yargı Yayınları
  • Turgut, M. F. (1997). Eğitimde ölçme ve değerlendirme Metotları. Ankara: Yargıcı Matbaası.

Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Uyum Düzeyleri

Yıl 2014, Cilt: 29 Sayı: 29-2, 189 - 197, 23.07.2014

Öz

Bu çalışmada, mesleki bilgi gerektiren uygulamalı bir derste, puanlama anahtarı ve dereceli puanlama anahtarı (DPA-Rubrik) kullanılarak elde edilen puanların uyum düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma bir meslek lisesinin elektrik-elektronik bölümündeki 70 öğrenci ve 6 öğretmenin katılımı ile yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, ölçme araçlarından elde edilen puanlar arasında yüksek bir uyum olduğu görülmüştür. Öğrencilerin 1.dönem notlarıyla, her iki ölçme aracı ile verilen puanlar arasındaki korelasyona bakılmış ve DPA ile verilen puanların korelasyonunun daha yüksek çıktığı görülmüştür. Ancak, iki korelasyon katsayısı farkı 0.05 düzeyinde manidar çıkmamıştır. Regresyon analizi sonucunda, DPA ile verilen puanların ders notlarını yordama düzeyi daha yüksek çıkmıştır.

Kaynakça

  • Airasian, P. W. & Russel, M. K. (2008). Classroom assessment. Concepts applications. USA: McGraw-Hill.
  • Akhun, İ. (1992). İki Korelasyon Arasındaki Farkın Manidarlığının Test Edilmesi.
  • Aslanoğlu, E. A.ve Kutlu, Ö. (2004). Eğitimde sunu becerilerinin değerlendirilmesinde dereceli puanlama anahtarı uygulamasına ilişkin bir araştırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt 36, sayı:1-2.
  • Bekiroglu, F. (2004). Ne kadar başarılı? Klasik ve alternatif ölçme değerlendirme yöntemleri ve fizikte uygulamalar, Ankara: Nobel Yayın.
  • Biemer, L. (1993). Authentic assessment. Educational leadership, 50 (8), 81-82.
  • Brookhart, S. M. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy. ASHE-ERIC. Büyüköztürk, Ş. (2007). Performansa dayalı durum belirleme nedir? İlköğretmen Eğitimci Dergisi, Sayı 8,28-32.
  • Callison, D. (2000). Rubrics. School Library Media Activities Monthly, 17 (2).
  • Goodrich, H. (1997). Understanding rubrics. Educational Leadership, 54(4), 14-17.
  • Goodrich, A. H. (2001). The effects of instructional rubrics on learning to write. Current Issues ID Education.
  • Goodrich, A. H. (2005). Teaching with rubrics: the good, the bad and the ugly. Current Issues in Education, 4 (4).
  • Gündüz S., D. (2006). Matematik dersinde problem çözme becerilerinin dereceli puanlama anahtarı kullanılarak değerlendirilmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi,Ankara.
  • Haladyna, T. M. (1997). Writing test ıtem toevaluate higher order thinking. USA: Allyn & Bacon.
  • Higher Education Report (Vol. 27, 69 No.1). Washington, DC: The George Washington University, Graduate School of Education and Human Development. Kutlu, Ö., Doğan, C., D. ve Karakaya, İ. (2008). Öğrenci Başarısının Belirlenmesi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Mcmillan, J. H. (1997). Classroom assessment: principles and practice for effective instruction. Needham, MA: Allyn & Bacon.
  • Mehrens, W. A. (1992). Using performance assessment for accountability purposes. Educational Measurement. 11, (4) 3Moskal, B. M. (2000). "Scoring rubrics: What, when and how?" Practical assessment, Research & Evaluation, 7 (3). Popham, J. W. (1997). What’s wrong and what’sright with rubric. Educational Leadership. 55, (2), 12
  • Popham, J. W. (2000). Modern Education Measurement. Needham: Allyn & Bacon.
  • Sezer, S. öğrencinin akademik başarısının belirlenmesinde tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak rubrik kullanımı üzerinde bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:18 Sezgin, S. İ. (2000). Mesleki ve teknik eğitimde program geliştirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Stiggins, R. J. (1994). Student-Centered classroom assessment. New York: Macmillan Publishing Company.
  • Şenel, T., Yildirim, N. ve Er Nas, S. (2007). Süreç odaklı değerlendirmede kullanılabilecek bir analitik rubriğin geliştirilmesi: yaşamımızdaki elektrik ünitesi örneği. Edu 7, Cilt 2, Sayı 2, Eylül 2007
  • Tekin, H. (1991). Eğitimde ölçme ve değerlendirme, Ankara: Yargı Yayınları
  • Turgut, M. F. (1997). Eğitimde ölçme ve değerlendirme Metotları. Ankara: Yargıcı Matbaası.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Burcu Parlak

Nuri Doğan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 23 Temmuz 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 29 Sayı: 29-2

Kaynak Göster

APA Parlak, B., & Doğan, N. (2014). Dereceli Puanlama Anahtarı ve Puanlama Anahtarından Elde Edilen Puanların Uyum Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-2), 189-197.