En güncel tanımıyla otizm bir hastalık veya bozukluk değil bir nöro- çeşitlilik durumudur. Bugün dünya genelinde görülme sıklığı her 59 çocuktan biri olarak kabul edilmektedir. Görülme sıklığı ülkeden ülkeye değişmekle birlikte ülkemizde de son yıllarda artış göstermiştir. Çocukluk döneminde erken müdahale önemli olup okullaşma sürecinde de bu müdahalelere devam edilmesi gerekmektedir. Otizmli bireylerin temel yetersizlik alanı sosyal iletişim becerileri olduğu için akranları ile birlikte en az kısıtlayıcı ortamlarda eğitim almaları gelişimleri için şarttır. Bu sebeple okullardaki tüm öğretmenler özel gereksinimli olarak adlandırılabilecek otizm olan çocuklara öğretim yapmaya bilgi ve beceri olarak hazır olmalılardır. Bu çalışmada, Türkiye’de 1998’den günümüze öğretmen yetiştirme programları ele alınmış ve otizm gibi özel gereksinimli tüm çocukların öğretimine ait dersler açısından incelenmiştir. Çalışmada fen bilgisi alanında öğretmen yetiştiren bölüm öğretim üyelerinin konuyla ilgili farkındalık ve program değerlendirmelerini içeren bir tarama çalışması da ayrıca yer almaktadır. Çalışma, öğretmen yetiştirme programlarının kapsayıcı ve evrensel ilkeleri benimseyen ve gerekli donanım ve beceriye sahip nitelikli öğretmen yetiştirme hedefinin gelişimine katkıda bulunmak amacıyla yapılmıştır. Elde edilen bulgular araştırmaya katılan fen bilgisi eğitimi öğretim elemanlarının lisans programını yeterli bulmadıklarını ortaya koymuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 1 |