Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi

Öz

Şemâil ktipları, Hz. Peygamber’in hayatını her yönüyle örnek edinme gayesine yardımcı olan eserler içerisinde önemli bir yere sahiptir. İslam ilim geleneğinde birçok farklı metotlarda şemâil eserleri kaleme almışlardır. Anadolu insanın gönlüne taht kurmuş güzide âlim ve âriflerinden olan Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri (ö. 1038/1628) de şemâil türünde bir eser kaleme almıştır. Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri’nin, Osmanlı edebiyatı ve tasavvuf düşüncesinde önemli bir yeri olması, söz konusu eserine ayrı bir önem atfetmektedir. Kendisi bir Ehl-i beyt mensubu olan Hüdâyî Hazretleri, Hz. Peygamber’e (s.a.v) duyduğu derin muhabbetini birçok eserinde farklı açılardan ele almıştır. Bu eserlerin en başında gelen şemâil-i şerifleri, birçok yönden üzerinde titizlikle durulmayı gerektiren önemli bir eserdir.
Eser, Ehl-i beyti Resullah’a atıf yapılan rivayetleri Türkçe açıklamaktadır. Sonrasında alanda yazılmış muteber kitaplardan alıntıların yapıldığı Türkçe uzun bir bölüm vardır. Eser, Hz. Peygamber’in (s.a.v) yüce ahlakına dair İmam-ı Nevevî’nin (ö. 676/1277) Tezhibü’l-esmâ ve’l-lugât adlı eserinden Arapça bir alıntı ve yine Arapça kısa kronolojik siyer başlıklarını içermektedir. Bu çalışma, Aziz Mahmud Hüdayî Hazretleri’nin hayatı ve eserleri hakkında kısa bilgiler vererek Şemâil-i Şerîf adlı kıymetli eserini günümüz siyer literatürüne kazandırmayı hedeflemektedir. Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri’nin söz konusu şemâilin tespit edilebildiği kadarıyla burada neşrini yaptığımız tek bir nüshası günümüze ulaşmıştır.