BibTex RIS Cite

Environmental Properties and Ostracoda Group of Tertiary Sequences of Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-Kale Area (Denizli, SW Anatolia)

Year 2010, Volume: 13 Issue: 2, 44 - 62, 05.06.2016

Ümit Şafak

Abstract

In this study, ostracoda group of Tertiary sequences, cropping out around Güney-Buldan-Yenicekent-
Babadağ-Kale (Denizli, SW Anatolia), have been investigated. Paleogene and Neogene units crop out the study
area. The Mesozoic basement, which is made up of schist, quartzite schist and reddish metaconglomerates, is
unconformably overlain by Oligocene age Bayıralan Formation comprising siltstone-sandstone claystone partly
including thick coaly layers. This unit is characterized with the following ostracoda genus and species;
Cytheromorpha zinndorfi (Lienenklaus), Nucleolina multicostata (Deltel), Cladorocythere apostolescui (Margerie),
C. hantonensis Keen, Hemicyprideis montosa (Jones and Sherborn), H. elongata Keen, H. helvetica (Lienenklaus),
Neocyprideis apostolescui (Keij), N. williamsoniana (Bosquet), Leptocythere sp.1, Leptocythere sp.2,
Callistocythere vittata Sönmez-Gökçen, Cyamocytheridea punctatella (Bosquet), Candona (Pseudocandona) fertilis
Triebel, Xestoleberis subglobosa (Bosquet).This fauna indicate that the unit has to be deposited in a lagoon and
littoral environments.
Early Miocene (Burdigalian) aged Yenidere and Kale formations unconformably cover the Oligocene sediments to
the southeast of the investigated area and include the following shallow marine ostracoda species; Bairdia
subdeltoidea (Muenster), Neonesidea corpulenta (Mueller), Neomonoceratina helvetica Oertli, Krithe papillosa
(Bosquet), Ruggieria dorukae (Bassiouni), R. tetraptera (Sequenza), Tenedocythere prava (Baird), T. salebrosa
Uliczny, Pokornyella deformis minor (Moyes), Hermanites haidingeri minor Ruggieri, Celtia quadridentata
(Baird), Loxoconcha cristatissima Ruggieri, Loxocorniculum quadricornis (Ruggieri), Paracypris polita Sars.
Late Miocene age Sekköy Formation, representing lacustrine-lagoon environment conditions are units
unconformably on early Miocene sediments. Some ostracod associations such as Cyprideis torosa (Jones), C.
mehesi Sissingh, Loxoconcha agilis Ruggieri, Darwinula stevensoni (Brady and Robertson), Ilyocypris gibba
(Ramdohr), Candona (Caspiolla) lobata (Zalanyi), C. (Caspiolla) fastigata Freels, Candona namanganica
(Snejder), C. decimai Freels, C. candida (Müller), C. elongata (Svejer), C. devexa Kaufmann, C. xanthica Freels, C.
parallela pannonica Zalanyi, Candona sp., Heterocypris salina, Eucypris sp. have been defined marl in the pale
cream colour weathered loose cemented claystone sediments of the formation.
The effects of the tectonic regime are clearly observed on the fauna that was defined in the Oligocene sediments.
The ostracoda group investigated in this study has been correlated with the region, NW Europe, and Paris
Oligocene sequences and also with the studies done particularly late Tertiary limnic ostracodes of studies in Europe
and Turkiye.
Key Words: Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-Kale (Denizli), Micropaleontology, Tertiary.

Keywords

-

References

  • Nebert , K., 1956., Denizli - Acıgöl mevkiinin jeolojisi (Geology of Denizli – Acıgöl locality). MTA Raporu No. 2509
  • Akarsu, İ., 1969, Ege Bölgesinin (Babadağ ve civarı) Jeolojisi, TJK Bülteni Cilt XII, Sayı 1-2, s. 1-10.
  • Becker-Platen, J.D., 1970., Lithostratigraphische Untersuchungenin Kanozoikum Südwest-Anatoliens (Kanozoikum und Braunkohlen der Türkei, 2)-Beih. Geol. Jb. 97, 244 p., Hannover.
  • Lebküchner, R., 1970., Acıgöl-Afyon-Dinar’ın kuzeyinde Neojen Havzasının detaylı araştırmalarının neticesi hakkında rapor, MTA Rapor no: 6186. 5.
  • Erişen, B., 1971., Denizli-Dereköy sahasının jeolojik etüdü ve jeotermik enerji imkanları hakkında rapor, MTA Rapor No: 4665
  • Taner, G., 1974, Denizli Bölgesi Neojeni’nin paleontolojik
  • Lamellibranchiata, MTA 83, 175-181. etüdü, Bölüm II: 7.
  • Taner, G., 1975, Denizli Bölgesi Neojeni’nin paleontolojik ve stratigrafik etüdü, Bölüm III: Stratigrafi, MTA 85, 45-46.
  • Kara, H., 1976., Acıpayam (Denizli) ovası ve civarındaki Neojen havzasının jeoloji etüdü, MTA Rapor No: 6153 (Yayımlanmamış
  • Becker – Platen, J.D., Benda, L. ve Stefans, P., 1977., radiometrishcher
  • jungtertiar der Türkei (Kanozoikum und Braunkohlen der Türkei, 2, Beih. Geol. Jb. 97, 244 p., Hannover.
  • Gökçen, N., 1979., Denizli-Muğla Çevresi Neojen istifinin stratigrafisi ve paleontolojisi. Hacettepe Üniversitesi, Doçentlik Tezi, 154 p., 16 fig., 2 tab., 8 pl. 11.Hakyemez, Y. ve Örçen, S., 1982., Muğla-Denizli arasındaki
  • sedimantolojik ve biyostratigrafik incelemesi, MTA Rap. 7311, (Yayımlanmamış), Ankara.
  • kayaların 12.Gökçen, N., 1982., Denizli-Muğla Çevresi Neojen istifinin ostrakod biyostratigrafisi, Yerbilimleri Vol. 9, 111-131.
  • Gökçen, N., 1984., Neomonoceratina helvetica Superzone and Carinocythereis Datumplane in Neogene sequences of the Turkey, Newsl. Strt. vol.13, no 2, 94- 103, 2 tab.
  • Gökçen, N., 1985., Les Ostracodes Burdigaliens de la Régions de Kale-Yenişehir (Denizli), Sud-Quest de l’Anatolie (Turquie), Revue de Micropaléontologie. Volume 28, numéro1, 41-57, Paris.
  • Hakyemez, Y., 1987., Kale-Kurbalık (GB Denizli) Bölgesindeki Senozoyik Yaşlı Çökel Kayaların Jeolojisi ve Stratigrafisi,. İst. Üniv. Fen Bil. Enst., Jeoloji Müh. ABD, Doktora Tezi 84 s.
  • Hakyemez, Y., 1989., Kale-Kurbalık (GB Denizli) Bölgesindeki Senozoyik Yaşlı Çökel Kayaların Jeolojisi ve Stratigrafisi, MTA Dergisi 109, 9-21, Ankara.
  • Okay, A., 1989., Denizli’nin güneyinde Menderes Masifi ve Likya Naplarının Jeolojisi, MTA Dergisi 109, 45-58, Ankara.
  • Göktaş, F., 1990., Denizli M22-b1, M22-b2 ve M22-b3 paftalarının jeolojisi, MTA Rapor No: 9114 (Yayımlanmamış).
  • Konak, N., Akdeniz, N. ve Çakır, M. H., 1990, Çal-Çivril-Karahallı dolayının jeolojisi, MTA Rapor No: 8945 (Yayımlanmamış).
  • Sözbilir, H., 1994., Kaklık (KD Denizli) çevresindeki Mesozoyik –Tersiyer istifinin stratigrafisi ve çökelme ortamları, Süleyman Demirel Üniv. Mühendislik Fakültesi VII. Mühendislik Haftası, Bildiri Özler, 3-4. Sözbilir, H., 2001.,
  • sedimantology of the Tertiary sequences in the northeastern
  • Turkey).Dokuz Eylül Üniversitesi, Doktora Tezi, 195 s. Province
  • (Southwest 22.Akgün,
  • palynostratigraphic approach to the SW Anatolian molasse basin: Kale-Tavas molasse and Denizli molasse, Geodinamica Acta 14, 71-93. 2001.,
  • A 23.Alçiçek, M.C., Kazancı, N., Özkul, M. ve Şen, Ş., 2004, Çameli (Denizli) Neojen Havzasının Tortul Dolgusu ve Jeolojik Evrimi, MTA Dergisi 128, 99-123, Ankara.
  • Sözbilir, H., 2005., Oligo-Miocene extension in the Lycian orogen: evidence from the Lycian molasse basin, SW Turkey, Geodinamica Acta 18, 255-282.
  • İslamoğlu, Y., Atay, G., Gedik, F., Aydın, A., Hakyemez, A., Babayiğit, S. ve Sarıkaya, H., 2005., Batı
  • biyostratigrafisi (Denizli), MTA Rapor No. 10763 (Yayımlanmamış), Ankara.
  • Oligosen-Miyosen 26.İslamoğlu, Y. ve Hakyemez, A., 2009., Oligocene history of the Çardak-Dazkırı subbasin (Denizli, SW Turkey):
  • foraminiferal biostratigraphy, Turkish Journal of Earth Sciences 19, 37 p., Ankara. and
  • planktonic Keen, M.C., 1972., The Sannoisian and some other Upper Palaeogene Ostracoda from North-west Europe, Palaeontology, V. 15, Part 2, London.
  • Şafak, Ü., 2008., Malkara (Tekirdağ) yöresi Erken/Alt Oligosen çökellerinin ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri, Ç.Ü. Yerbilimleri Dergisi, Sayı:52, 263-282, Adana.
  • Nazik, A., 1988., Ulukışla Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod) İncelemesi. Ç.Ü.Fen Bilimleri Estitüsü, Jeoloji Mühendisliği ABD, Doktora Tezi, 128s., Adana. 30.Nazik, A. ve Gökçen, N., 1990., Ulukışla Tersiyer İstifinin Foraminifer ve Ostrakod Faunasına göre stratigrafik yorumu, TJK Bülteni, Cilt: 32, Sayı: 1-2, Adana.
  • Sönmez-Gökçen, N., 1973., Etude paléontologique (ostracodes) et stratigraphique de niveaux du Paléogéne du Sud-Est de la Thrace, MTA Yayınlarından No.147, 117 p., 12 pl., Ankara.
  • Haskins, C.W., 1969., Tertiary Ostracoda from the Isle of Wight and Barton, Hampshire, England, Part IV, Revue de Micropaléontologie N. 3, 3-12, Paris.
  • Oertli, H.J., 1985., Atlas des Ostracodes de France, Mémoires Elf-Aquitaine 9, Paléogéne.
  • Sönmez, N., 1963, Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paleogene de Thrace (Turquie). Rev. Micropal. V. 6, no. 2, pp. 257-311, Paris.
  • Şafak, Ü., 1990., Malatya Kuzeybatısının (Medik- Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen Ostrakod Faunası, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, 135-149, Adana. 35.Nazik, A., 1993., Darende Havzası Tersiyer İstifinin Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi, TJK Bülteni, Cilt 36, Sayı 1, 13-37, Ankara.
  • Tanar, Ü. ve Gökçen, N., 1990., Mut_Ermenek Tersiyer İstifinin Stratigrafisi ve Mikropaleontolojisi, MTA Dergisi110, 175-181, Ankara.
  • Ünlügenç, U.C., Demirkol, C. ve Şafak, Ü., 1991.,”Adana baseni K-KD’nda yer alan Karsantı Baseni
  • Nitelikleri.”, A. Suat Erk Jeoloji Sempozyumu (2-5 Eylül 1991) Bildirileri 1993, 215-227, Ankara.
  • Şafak, Ü., 1993., Karsantı yöresinde (KKD Adana) yüzeyleyen Tersiyer istifinin Ostrakod dağılımı ve ortamsal özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, c.36 S. 1. ,s. 95-113, Ankara.
  • Jiricek, R., 1983., Redefinition of the Oligocene and Neogene Ostracod Zonation of the Paratethys, Knihovnicka Zemniho plynu a nafyt (Nr. 4) pp. 195- 23676, Hodonin. 40.Monostori,
  • Eocene/Oligocene boundary profiles in Hungary - Ann. Univ. Sci. Budap., Sect. Geol. XXV., pp. 161-243., Pl. 1-8. ,1985,: Ostracods
  • of 41.Deltel, B., 1963., Nouveaux Ostracodes de l’Eocene et de l’Oligocene de l’Aquitaine méridionale. Actes Soc. Linn. Bordeaux. V. 100, pp.127-211.
  • Şafak, Ü., 1997., Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer çökellerinin ostrakod faunası, Yerbilimleri 30, 255-285, Adana.
  • Şafak, Ü., Avşar, N. and Meriç, E., 1999.,” Ostracoda and benthic foraminifera of tertiary sequence of western part of İstanbul”,Yerbilimler Dergisi, 4 th European Ostracodologists Meeting, Adana, No:35, p. 173-201.
  • Keij, A.J., 1957., Eocene and Oligocene Ostracoda of Belqium, Inst. Roy. Sc. Nat. Beigique Mém. No. 136, 210 pp., 23 pl.
  • Lienenklaus, E., 1905., Die Ostrakoden des Mainzer Tertiaerbeckens. Abh. Senckenberg, Naturf. Ges., 1-67.
  • Apostolescu, V., 1964., Répartition stratigraphique générale des Ostracodes du Paléogene des bassins de Paris et Bruxelles. Colloque Paléogene, Mém. B.G.R.M. no.28. 1035-1040.
  • Oertli, H.J., 1985., Atlas des Ostracodes de France, Mémoires Elf-Aquitaine,9, Paléogéne.
  • Sönmez, N., 1963, Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paleogene de Thrace (Turquie). Rev. Micropal. V. 6, no. 2, 76-84, 1 pl., Paris.
  • Triebel, E., 1963., Ostracoden aus dem sannois und Jüngeren Schichten des Mainzer Beckens: 1. Cyprididae, Senckenberg., Bd. 44, 157-207, Frankfurt.
  • Carbonnel, G., 1969., Les Ostracodes du Miocene Rhodanien, Systématique, biostratigraphie, écologie, paléobiologie, Docum. Lab. Geol. Fac. Sci. Lyon, vol. 32, 469 p.
  • Carbonnel, G., 1985., les Ostracodes lacustres et saumatres de la molasse de suisse occidentale, Revue de paleobiologie 4:2, 215-251.
  • Oertli, H.J., 1958., Ostrakoden, In Rutsch R.F., Drooger C.W., Oertli H.J.: Neue Helvetien-faunen aus der Molasse zwischen Aare und Emme (Kt. Bern), Mitt. Naturf. Ges. Bern, N.F. vol.16, 36 p., 3 fig., 2 tab., 2 pl. Kollmann, K., 1971., Die Ostracoden der Eggenburger Schichtengruppe Niederösterreichs. In Steininger F. Et Senes J. (Hrsg): Chronostratigraphie und Neostratotypen, Miozaen Ml, Eggenburgien, vol. 2, 605-717.
  • Carbonnel, G. et Jiricek, R., 1977., Super-zones et datums a Ostracodes dans le Néogene de la Téthys (bassin du Rhone) et de la Paratéthys, Newsl., Strat. vol. 6, n 1, 23-29.
  • Taula, F., 1914, Über eine kleine mikrofauna der ottnanger/schlier schichten Der. Geol. R.A.; 78:203- 217.
  • Tanar, Ü. 1989., Mut Havzası Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod) İncelemesi. Ç.Ü.Fen Bilimleri Estitüsü, Jeoloji Mühendisliği ABD, Doktora Tezi, 199s, Adana. 56.Şafak, Ü. ve Ünlügenç, U.C., 1992 Kozoluk, Solaklı ve Kevizli (Adana K’i) civarında yüzeyleyen Oligosen-Orta Miyosen yaşlı istiflerin ostrakod faunası ve biyostratigrafisi, Yerbilimleri 21, 117-139.
  • Şafak, Ü., 1993., Antakya Havzası Ostrakod Biyostratigrafisi, Türkiye Jeoloji Bülteni 36, 2, 115-137, Ankara.
  • Nazik, A., 1993, Gözne (Mersin ) Yöresi Kırıntılı Biyostratigrafisi İstifinin
  • Yorumu, Doğa-Türk Yerbilimleri Dergisi 2, 167-173. ve
  • Ortamsal 59.Kollmann,
  • schulerideinae n. subfam. (ostracoda) aus dem Neogen des östlichen osterreich,- mitt. Geol. Ges. Wien 51: 89- 195,5 abb., 4 tab., 21 taf., 1 kt; wien
  • und 60.Mehes, G. 1908., Beitrage Zur Kenntnis Der Pliozanen Ostracoden Ungarns, Földt. Közl. Budapest 38: G01-635
  • Zalanyi, B., 1929., Morpho-systematische Studien über fosilse Muschelkrebse, Geol.hungar., Palaeont. 5: 1-133, 55Abb., 4 Taf., Budapest.
  • Zalanyi, B., 1944., Neogene Ostrakoden İn Ungarn. Geol. Hungariea Ser. Palaeont. 21:1-184
  • Bassiouni, M.A., 1979., Brackische und marine Ostrocoden
  • Trachyleberidinae) aus dem Oligozaen und Neogen der Turkei, Geol. Jb. Reihe B Heft 31, Hannover, 1-200.
  • Grekoff, N. ve Molinari, V., 1963., Sur une faune d’Ostracodes saumatres du Neogene de Castell’Arquato (Emilia), Geologica Romana 2 (1963): 1-6, 2 Abb., 2 Taf., Roma.
  • Sokac, A. and Gagic, N., 1968., Revision der oberpontischen Ostracodenfauna aus der Umgebung von Obrenovac und Pejinovici (Zalanyi 1929), Bull. Sci. A, 13, 11-12; 371-372, Zagreb.
  • Sokac, A., 1972., Pannonian and Pontian Ostracode fauna of. Mt. Medvecnica, Palaeont. Jugoslavica 11: 140 s, 47 Taf., Zagreb.
  • Stancheva, M., 1965., Ostrakodna fauna of Neogena v severozapadna Balgarija, 4. Pontski ostrakodi, Trud. Geol. Balgarija, Paleont. 7: 15-69, 8 Tab., 4 Taf, Sofija.
  • Freels, D. 1980., Limnische Osrakoden aus jungtertiar und Quartarder Turkey. Geol. Jahr.Reihe B Heft 39, p.172, Hannover.
  • Şafak, Ü., Nazik, A. ve Şenol, M., 1992., Kayseri Güneydoğusu (Sarız) Pliyosen Ostrakod ve Gastropod Faunası, Ç.Ü. Müh.-Mim.Fak. Dergisi 7, 1, 171-197.
  • Nazik, A., Şafak, Ü., Şenol, M., 1992., “ Micropaleontological investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) area, Yerbilimleri, ınternational symposium on eastern mediterranean geology”, c.20, S. 281-304, Adana
  • Svejer, A.V., 1949, Ob Ostracodah pliocena Severnego Kavkaza i Niznego Povolz’ja s nekotorymi novymi dannymi k sistematike iskopaemyh ostrakod, Trudy Vnigri N.S. 30: 7-68, 10 Abb., 11 Taf., Leningrad, Moskva.
  • Mandelstam, M. I., Snejder, G. F., 1963., Iskopaemya Ostrakody SSSR. Semejstvo Cyprididea. Trudy Vrugn 203: 331 S., 113 Abb., 42 Taf.; Leningrad.
  • Morkhoven, F.P.C.M. VAN, 1963., Post-Palaezoic Ostracoda.
  • Economic Use. 2, Generic Descriptions: 478 S., 473 Abb., 4 Tab.; Amsterdam, London, Newyork (Elsevier). Remane, A., 1958, Die Biologie des Brackwassers. THINEMANN, In:
  • Einzeldarstellungen aur der Limnologie und ihren Nachbargebieten 22: 1-348. Stutgart.
  • wasser, 75.Carbonnel, G., 1969, Ostracodes du Miocene rhodanien. (systematique, biostratigraphie ecologique, paleobiologie). – Docum. Lab. Geol. Fac. Sci. Lyon 32, 1, 1969: 1-228, Taf. 1-16, Abb.1-11, Tab.1-4; 2, 1969: 229-469, Abb. 12-48, Tab.5-57; Lyon.
  • Stancheva, M. 1965; Ostrakodna fauna ot Neogene v severozapadna balgarija. 4. Pontski ostrakodi.- Trud. Geol. Balgarija. Paleont. 7:15-69,8 Tab., 4 Taf.; Sofija.

Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-Kale (Denizli, GB Anadolu) Çevresi Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal Özellikleri

Year 2010, Volume: 13 Issue: 2, 44 - 62, 05.06.2016

Ümit Şafak

Abstract

Bu araştırmada, Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-Kale (Denizli, GB Anadolu) Yöresi Tersiyer çökellerinde yer alan ostrakod topluluğu incelenmiştir

Keywords

Güney-Buldan-Yenicekent Babadağ-Kale (Denizli) Mikropaleontoloji Tersiyer

References

  • Nebert , K., 1956., Denizli - Acıgöl mevkiinin jeolojisi (Geology of Denizli – Acıgöl locality). MTA Raporu No. 2509
  • Akarsu, İ., 1969, Ege Bölgesinin (Babadağ ve civarı) Jeolojisi, TJK Bülteni Cilt XII, Sayı 1-2, s. 1-10.
  • Becker-Platen, J.D., 1970., Lithostratigraphische Untersuchungenin Kanozoikum Südwest-Anatoliens (Kanozoikum und Braunkohlen der Türkei, 2)-Beih. Geol. Jb. 97, 244 p., Hannover.
  • Lebküchner, R., 1970., Acıgöl-Afyon-Dinar’ın kuzeyinde Neojen Havzasının detaylı araştırmalarının neticesi hakkında rapor, MTA Rapor no: 6186. 5.
  • Erişen, B., 1971., Denizli-Dereköy sahasının jeolojik etüdü ve jeotermik enerji imkanları hakkında rapor, MTA Rapor No: 4665
  • Taner, G., 1974, Denizli Bölgesi Neojeni’nin paleontolojik
  • Lamellibranchiata, MTA 83, 175-181. etüdü, Bölüm II: 7.
  • Taner, G., 1975, Denizli Bölgesi Neojeni’nin paleontolojik ve stratigrafik etüdü, Bölüm III: Stratigrafi, MTA 85, 45-46.
  • Kara, H., 1976., Acıpayam (Denizli) ovası ve civarındaki Neojen havzasının jeoloji etüdü, MTA Rapor No: 6153 (Yayımlanmamış
  • Becker – Platen, J.D., Benda, L. ve Stefans, P., 1977., radiometrishcher
  • jungtertiar der Türkei (Kanozoikum und Braunkohlen der Türkei, 2, Beih. Geol. Jb. 97, 244 p., Hannover.
  • Gökçen, N., 1979., Denizli-Muğla Çevresi Neojen istifinin stratigrafisi ve paleontolojisi. Hacettepe Üniversitesi, Doçentlik Tezi, 154 p., 16 fig., 2 tab., 8 pl. 11.Hakyemez, Y. ve Örçen, S., 1982., Muğla-Denizli arasındaki
  • sedimantolojik ve biyostratigrafik incelemesi, MTA Rap. 7311, (Yayımlanmamış), Ankara.
  • kayaların 12.Gökçen, N., 1982., Denizli-Muğla Çevresi Neojen istifinin ostrakod biyostratigrafisi, Yerbilimleri Vol. 9, 111-131.
  • Gökçen, N., 1984., Neomonoceratina helvetica Superzone and Carinocythereis Datumplane in Neogene sequences of the Turkey, Newsl. Strt. vol.13, no 2, 94- 103, 2 tab.
  • Gökçen, N., 1985., Les Ostracodes Burdigaliens de la Régions de Kale-Yenişehir (Denizli), Sud-Quest de l’Anatolie (Turquie), Revue de Micropaléontologie. Volume 28, numéro1, 41-57, Paris.
  • Hakyemez, Y., 1987., Kale-Kurbalık (GB Denizli) Bölgesindeki Senozoyik Yaşlı Çökel Kayaların Jeolojisi ve Stratigrafisi,. İst. Üniv. Fen Bil. Enst., Jeoloji Müh. ABD, Doktora Tezi 84 s.
  • Hakyemez, Y., 1989., Kale-Kurbalık (GB Denizli) Bölgesindeki Senozoyik Yaşlı Çökel Kayaların Jeolojisi ve Stratigrafisi, MTA Dergisi 109, 9-21, Ankara.
  • Okay, A., 1989., Denizli’nin güneyinde Menderes Masifi ve Likya Naplarının Jeolojisi, MTA Dergisi 109, 45-58, Ankara.
  • Göktaş, F., 1990., Denizli M22-b1, M22-b2 ve M22-b3 paftalarının jeolojisi, MTA Rapor No: 9114 (Yayımlanmamış).
  • Konak, N., Akdeniz, N. ve Çakır, M. H., 1990, Çal-Çivril-Karahallı dolayının jeolojisi, MTA Rapor No: 8945 (Yayımlanmamış).
  • Sözbilir, H., 1994., Kaklık (KD Denizli) çevresindeki Mesozoyik –Tersiyer istifinin stratigrafisi ve çökelme ortamları, Süleyman Demirel Üniv. Mühendislik Fakültesi VII. Mühendislik Haftası, Bildiri Özler, 3-4. Sözbilir, H., 2001.,
  • sedimantology of the Tertiary sequences in the northeastern
  • Turkey).Dokuz Eylül Üniversitesi, Doktora Tezi, 195 s. Province
  • (Southwest 22.Akgün,
  • palynostratigraphic approach to the SW Anatolian molasse basin: Kale-Tavas molasse and Denizli molasse, Geodinamica Acta 14, 71-93. 2001.,
  • A 23.Alçiçek, M.C., Kazancı, N., Özkul, M. ve Şen, Ş., 2004, Çameli (Denizli) Neojen Havzasının Tortul Dolgusu ve Jeolojik Evrimi, MTA Dergisi 128, 99-123, Ankara.
  • Sözbilir, H., 2005., Oligo-Miocene extension in the Lycian orogen: evidence from the Lycian molasse basin, SW Turkey, Geodinamica Acta 18, 255-282.
  • İslamoğlu, Y., Atay, G., Gedik, F., Aydın, A., Hakyemez, A., Babayiğit, S. ve Sarıkaya, H., 2005., Batı
  • biyostratigrafisi (Denizli), MTA Rapor No. 10763 (Yayımlanmamış), Ankara.
  • Oligosen-Miyosen 26.İslamoğlu, Y. ve Hakyemez, A., 2009., Oligocene history of the Çardak-Dazkırı subbasin (Denizli, SW Turkey):
  • foraminiferal biostratigraphy, Turkish Journal of Earth Sciences 19, 37 p., Ankara. and
  • planktonic Keen, M.C., 1972., The Sannoisian and some other Upper Palaeogene Ostracoda from North-west Europe, Palaeontology, V. 15, Part 2, London.
  • Şafak, Ü., 2008., Malkara (Tekirdağ) yöresi Erken/Alt Oligosen çökellerinin ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri, Ç.Ü. Yerbilimleri Dergisi, Sayı:52, 263-282, Adana.
  • Nazik, A., 1988., Ulukışla Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod) İncelemesi. Ç.Ü.Fen Bilimleri Estitüsü, Jeoloji Mühendisliği ABD, Doktora Tezi, 128s., Adana. 30.Nazik, A. ve Gökçen, N., 1990., Ulukışla Tersiyer İstifinin Foraminifer ve Ostrakod Faunasına göre stratigrafik yorumu, TJK Bülteni, Cilt: 32, Sayı: 1-2, Adana.
  • Sönmez-Gökçen, N., 1973., Etude paléontologique (ostracodes) et stratigraphique de niveaux du Paléogéne du Sud-Est de la Thrace, MTA Yayınlarından No.147, 117 p., 12 pl., Ankara.
  • Haskins, C.W., 1969., Tertiary Ostracoda from the Isle of Wight and Barton, Hampshire, England, Part IV, Revue de Micropaléontologie N. 3, 3-12, Paris.
  • Oertli, H.J., 1985., Atlas des Ostracodes de France, Mémoires Elf-Aquitaine 9, Paléogéne.
  • Sönmez, N., 1963, Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paleogene de Thrace (Turquie). Rev. Micropal. V. 6, no. 2, pp. 257-311, Paris.
  • Şafak, Ü., 1990., Malatya Kuzeybatısının (Medik- Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen Ostrakod Faunası, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, 135-149, Adana. 35.Nazik, A., 1993., Darende Havzası Tersiyer İstifinin Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi, TJK Bülteni, Cilt 36, Sayı 1, 13-37, Ankara.
  • Tanar, Ü. ve Gökçen, N., 1990., Mut_Ermenek Tersiyer İstifinin Stratigrafisi ve Mikropaleontolojisi, MTA Dergisi110, 175-181, Ankara.
  • Ünlügenç, U.C., Demirkol, C. ve Şafak, Ü., 1991.,”Adana baseni K-KD’nda yer alan Karsantı Baseni
  • Nitelikleri.”, A. Suat Erk Jeoloji Sempozyumu (2-5 Eylül 1991) Bildirileri 1993, 215-227, Ankara.
  • Şafak, Ü., 1993., Karsantı yöresinde (KKD Adana) yüzeyleyen Tersiyer istifinin Ostrakod dağılımı ve ortamsal özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, c.36 S. 1. ,s. 95-113, Ankara.
  • Jiricek, R., 1983., Redefinition of the Oligocene and Neogene Ostracod Zonation of the Paratethys, Knihovnicka Zemniho plynu a nafyt (Nr. 4) pp. 195- 23676, Hodonin. 40.Monostori,
  • Eocene/Oligocene boundary profiles in Hungary - Ann. Univ. Sci. Budap., Sect. Geol. XXV., pp. 161-243., Pl. 1-8. ,1985,: Ostracods
  • of 41.Deltel, B., 1963., Nouveaux Ostracodes de l’Eocene et de l’Oligocene de l’Aquitaine méridionale. Actes Soc. Linn. Bordeaux. V. 100, pp.127-211.
  • Şafak, Ü., 1997., Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer çökellerinin ostrakod faunası, Yerbilimleri 30, 255-285, Adana.
  • Şafak, Ü., Avşar, N. and Meriç, E., 1999.,” Ostracoda and benthic foraminifera of tertiary sequence of western part of İstanbul”,Yerbilimler Dergisi, 4 th European Ostracodologists Meeting, Adana, No:35, p. 173-201.
  • Keij, A.J., 1957., Eocene and Oligocene Ostracoda of Belqium, Inst. Roy. Sc. Nat. Beigique Mém. No. 136, 210 pp., 23 pl.
  • Lienenklaus, E., 1905., Die Ostrakoden des Mainzer Tertiaerbeckens. Abh. Senckenberg, Naturf. Ges., 1-67.
  • Apostolescu, V., 1964., Répartition stratigraphique générale des Ostracodes du Paléogene des bassins de Paris et Bruxelles. Colloque Paléogene, Mém. B.G.R.M. no.28. 1035-1040.
  • Oertli, H.J., 1985., Atlas des Ostracodes de France, Mémoires Elf-Aquitaine,9, Paléogéne.
  • Sönmez, N., 1963, Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paleogene de Thrace (Turquie). Rev. Micropal. V. 6, no. 2, 76-84, 1 pl., Paris.
  • Triebel, E., 1963., Ostracoden aus dem sannois und Jüngeren Schichten des Mainzer Beckens: 1. Cyprididae, Senckenberg., Bd. 44, 157-207, Frankfurt.
  • Carbonnel, G., 1969., Les Ostracodes du Miocene Rhodanien, Systématique, biostratigraphie, écologie, paléobiologie, Docum. Lab. Geol. Fac. Sci. Lyon, vol. 32, 469 p.
  • Carbonnel, G., 1985., les Ostracodes lacustres et saumatres de la molasse de suisse occidentale, Revue de paleobiologie 4:2, 215-251.
  • Oertli, H.J., 1958., Ostrakoden, In Rutsch R.F., Drooger C.W., Oertli H.J.: Neue Helvetien-faunen aus der Molasse zwischen Aare und Emme (Kt. Bern), Mitt. Naturf. Ges. Bern, N.F. vol.16, 36 p., 3 fig., 2 tab., 2 pl. Kollmann, K., 1971., Die Ostracoden der Eggenburger Schichtengruppe Niederösterreichs. In Steininger F. Et Senes J. (Hrsg): Chronostratigraphie und Neostratotypen, Miozaen Ml, Eggenburgien, vol. 2, 605-717.
  • Carbonnel, G. et Jiricek, R., 1977., Super-zones et datums a Ostracodes dans le Néogene de la Téthys (bassin du Rhone) et de la Paratéthys, Newsl., Strat. vol. 6, n 1, 23-29.
  • Taula, F., 1914, Über eine kleine mikrofauna der ottnanger/schlier schichten Der. Geol. R.A.; 78:203- 217.
  • Tanar, Ü. 1989., Mut Havzası Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod) İncelemesi. Ç.Ü.Fen Bilimleri Estitüsü, Jeoloji Mühendisliği ABD, Doktora Tezi, 199s, Adana. 56.Şafak, Ü. ve Ünlügenç, U.C., 1992 Kozoluk, Solaklı ve Kevizli (Adana K’i) civarında yüzeyleyen Oligosen-Orta Miyosen yaşlı istiflerin ostrakod faunası ve biyostratigrafisi, Yerbilimleri 21, 117-139.
  • Şafak, Ü., 1993., Antakya Havzası Ostrakod Biyostratigrafisi, Türkiye Jeoloji Bülteni 36, 2, 115-137, Ankara.
  • Nazik, A., 1993, Gözne (Mersin ) Yöresi Kırıntılı Biyostratigrafisi İstifinin
  • Yorumu, Doğa-Türk Yerbilimleri Dergisi 2, 167-173. ve
  • Ortamsal 59.Kollmann,
  • schulerideinae n. subfam. (ostracoda) aus dem Neogen des östlichen osterreich,- mitt. Geol. Ges. Wien 51: 89- 195,5 abb., 4 tab., 21 taf., 1 kt; wien
  • und 60.Mehes, G. 1908., Beitrage Zur Kenntnis Der Pliozanen Ostracoden Ungarns, Földt. Közl. Budapest 38: G01-635
  • Zalanyi, B., 1929., Morpho-systematische Studien über fosilse Muschelkrebse, Geol.hungar., Palaeont. 5: 1-133, 55Abb., 4 Taf., Budapest.
  • Zalanyi, B., 1944., Neogene Ostrakoden İn Ungarn. Geol. Hungariea Ser. Palaeont. 21:1-184
  • Bassiouni, M.A., 1979., Brackische und marine Ostrocoden
  • Trachyleberidinae) aus dem Oligozaen und Neogen der Turkei, Geol. Jb. Reihe B Heft 31, Hannover, 1-200.
  • Grekoff, N. ve Molinari, V., 1963., Sur une faune d’Ostracodes saumatres du Neogene de Castell’Arquato (Emilia), Geologica Romana 2 (1963): 1-6, 2 Abb., 2 Taf., Roma.
  • Sokac, A. and Gagic, N., 1968., Revision der oberpontischen Ostracodenfauna aus der Umgebung von Obrenovac und Pejinovici (Zalanyi 1929), Bull. Sci. A, 13, 11-12; 371-372, Zagreb.
  • Sokac, A., 1972., Pannonian and Pontian Ostracode fauna of. Mt. Medvecnica, Palaeont. Jugoslavica 11: 140 s, 47 Taf., Zagreb.
  • Stancheva, M., 1965., Ostrakodna fauna of Neogena v severozapadna Balgarija, 4. Pontski ostrakodi, Trud. Geol. Balgarija, Paleont. 7: 15-69, 8 Tab., 4 Taf, Sofija.
  • Freels, D. 1980., Limnische Osrakoden aus jungtertiar und Quartarder Turkey. Geol. Jahr.Reihe B Heft 39, p.172, Hannover.
  • Şafak, Ü., Nazik, A. ve Şenol, M., 1992., Kayseri Güneydoğusu (Sarız) Pliyosen Ostrakod ve Gastropod Faunası, Ç.Ü. Müh.-Mim.Fak. Dergisi 7, 1, 171-197.
  • Nazik, A., Şafak, Ü., Şenol, M., 1992., “ Micropaleontological investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) area, Yerbilimleri, ınternational symposium on eastern mediterranean geology”, c.20, S. 281-304, Adana
  • Svejer, A.V., 1949, Ob Ostracodah pliocena Severnego Kavkaza i Niznego Povolz’ja s nekotorymi novymi dannymi k sistematike iskopaemyh ostrakod, Trudy Vnigri N.S. 30: 7-68, 10 Abb., 11 Taf., Leningrad, Moskva.
  • Mandelstam, M. I., Snejder, G. F., 1963., Iskopaemya Ostrakody SSSR. Semejstvo Cyprididea. Trudy Vrugn 203: 331 S., 113 Abb., 42 Taf.; Leningrad.
  • Morkhoven, F.P.C.M. VAN, 1963., Post-Palaezoic Ostracoda.
  • Economic Use. 2, Generic Descriptions: 478 S., 473 Abb., 4 Tab.; Amsterdam, London, Newyork (Elsevier). Remane, A., 1958, Die Biologie des Brackwassers. THINEMANN, In:
  • Einzeldarstellungen aur der Limnologie und ihren Nachbargebieten 22: 1-348. Stutgart.
  • wasser, 75.Carbonnel, G., 1969, Ostracodes du Miocene rhodanien. (systematique, biostratigraphie ecologique, paleobiologie). – Docum. Lab. Geol. Fac. Sci. Lyon 32, 1, 1969: 1-228, Taf. 1-16, Abb.1-11, Tab.1-4; 2, 1969: 229-469, Abb. 12-48, Tab.5-57; Lyon.
  • Stancheva, M. 1965; Ostrakodna fauna ot Neogene v severozapadna balgarija. 4. Pontski ostrakodi.- Trud. Geol. Balgarija. Paleont. 7:15-69,8 Tab., 4 Taf.; Sofija.
There are 85 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Research Articles
Authors

Ümit Şafak

Publication Date June 5, 2016
Submission Date January 25, 2011
Published in Issue Year 2010Volume: 13 Issue: 2

Cite

APA Şafak, Ü. (2016). Environmental Properties and Ostracoda Group of Tertiary Sequences of Güney-Buldan-Yenicekent-Babadağ-Kale Area (Denizli, SW Anatolia). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13(2), 44-62. https://doi.org/10.17780/ksujes.95566