Öz
Dalaman (Muğla) ve çevresindeki sedimanter istif allokton ve otokton birimlerden oluşmaktadır. Bölgedeki otokton birimler; mikritik kireçtaşından oluşan Jura-Kretase yaşlı Beydağları otoktonu, yine mikritik kireçtaşları istifinden oluşan Paleosen-Eosen yaşlı Dişitaştepe Formasyonu, Erken Miyosen yaşlı algli kireçtaşı, killi kireçtaşı ve kiltaşı birimlerinden oluşan Sinekçi formasyonu ile gölsel kiltaşı, marn ve kumtaşı birimlerinin hakim olduğu Pliyosen yaşlı Çameli Formasyonu’ndan oluşmaktadır. İnceleme alanında allokton birimler Yeşilbarak napına ait Lutesiyen yaşlı Elmalı Formasyonu’nun kumlu birimleri ile temsil edilir.Yapılan paleontolojik ve petrografik amaçlı laboratuar çalışmalarında, inceleme alanında yüzlek veren Eosen birimlerinin daha çok allokton konumlu Elmalı formasyonuna ait ince-orta taneli kuvars arenit birimlerinden oluştuğu ve herhangi bir fosil bulundurmadığı tespit edilmiştir. Elmalı Formasyonu genellikle Beydağları otoktonunun Erken Miyosen yaşlı kırıntılarının üzerinde tektonik olarak yer alır. Bu bindirme inceleme sahasında özellikle Dağdibi dolaylarında çok açık bir şekilde izlenebilmektedir. Langiyen’den itibaren bölgedeki sıkışma rejimi, kendini gerilme rejimine bırakmıştır. Erken Miyosen’de sığ şelf ortamında algli kireçtaşı birimleriyle temsil edilen Sinekçi Formasyonunun taban seviyeleri çökelmiştir. Daha sonra ortamın derinleşmesiyle killi kireçtaşları ile kiltaşları çökelmiştir. Sinekçi formasyonuna ait kireçtaşı birimlerinin, petrografik çalışmalarla çamurtaşı-vaketaşı-istif taşı niteliği taşıdığı,bol kırmızı alg, mercan, pelesipod ve gastropod kavkıları içerdiği belirlenmiştir. Benzer özellikteki diğer resifal kireçtaşları (Mut (KB Mersin) ve Karaisalı Formasyonları (Adana)) ile kıyaslandığında, Sinekçi Formasyonunun karbonat çökellerinin diğerlerine göre daha az fosil içerdiği söylenebilir. Formasyonun kırıntılı birimlerinden herhangi bir mikrofosil bulgusu tespit edilmemiştir.
Senozoyik başlarında yükselmeye başlayan inceleme alanının, Pliyosen döneminde kara haline dönüşmesiyle, bölgeye yağmurla malzeme taşınmış, enerjinin azaldığı ve bittiği yerde de değişik boyutlu malzemeleri çökelterek Çameli Formasyonuna ait gölsel kırıntıları oluşturmuştur.
Kaynakça
- [1] Graciansky, P. C., 1966. Le massif cristallin de Menderes (Taurus occidental, Asie Mineure): Un exemple possible de vieux socle granitique remobilise: Rev. Georg. Phys. Geol. Dyn., 8. 289-306.
- [2] Graciansky, P. C., 1968, Teke Yarımadası (Likya) Toros’larının üst üste gelmiş ünitelerinin stratigrafisi ve Dinaro-Toroslar’daki yeri: MTA.Derg.71, 73-92.
- [3] Graciansky, P. C., 1972, Recherches geologiques dans le Taurus Lycien: These Univ.Paris-Sud,Centre d’Orsay.
- [4] Erakman ,B., Meşhur, M., Gül, M. A., Alkan, h., Öztaş, Y., Akpınar, M., 1986.Fethiye-Köyceğiz-Tefenni-Elmalı-Kalkan arasında kalan alanın jeolojisi.Türkiye Altıncı Petrol Kongresi., Nisan Ankara, 23-31.
- [5] Okay, A.İ. 1989. Denizli’nin Güneyinde Menres Masifi ve Likya naplarının Jeolojisi, MTA Dergisi, 109, 45-58.
- [6] Ersoy, Ş., 1990. Batı Toros (Likya) naplarının yapısal Öğelerinin ve evriminin analizi: Jeoloji Mühendisliği, 37, 5 -16
- [7] Özer, S. & Sözbilir, H. 1995 Relationship between the Menderes Masif and Lycian nappes in the Milas-Muğla and Çal-Denizli areas. International Earth Sciences Colloquium on the Aegean Region. İzmir, Abstracts 10
Öz
Sedimentary sequence outcropping in Dalaman (Muğla) and surrounding, consists of allocthonous and autocthonous units. Autochthonous units in the region; micritic limestone of the Jurassic-Cretaceous Beydağları Formation, Paleocene-Eocene micritic limestone of Dişitaştepe Formation, the Sinekci Formation composed of Lower Miocene algal limestone, argillaceous limestone and claystone, and lacustrine claystone, marl and sandstone units of Pliocene Çameli Formation. Allochthonous units in the study area are represented by sand units of Lutetian Elmalı Formation belong to Yeşilbarak nappe.
The Eocene unit outcropped in the study area, is belonging to the Elmalı Formation, and was determined based on paleontological and petrographical studies. This allocthonous unit consists of unfossiliferous fine to medium-grained quartz arenite. The Elmalı Formation generally tectonically overlaps to the Early Miocene clastics of Beydağları autochthonous. This nappe was clearly observed especially around Dağdibi region in the study area. Compressional regime in the region was replaced by tensional regime from the Langhian. So, in the Early Miocene, the basement sequence including algal limestone of the Sinekci Formation was deposited in shallow shelf environment. When the environment getting deeper, argillaceous limestones and siltstones were deposited in upper levels of formation. In the petrographic studies, it is determined that the limestone of Sinekci Formation is mudstone-wackestone-packestone and includes coral, plenty red algae, pelecypod and gastropod shells. When correlated the reef limestone sequence of Sinekçi Formation with the other reefal sediments (Mut (NW Mersin) and Karaisalı Formations (Adana)), it can be said the formation has fewer fossils then the others. No microfossil data has been found in the clastic part of the formation.
The study area begun to uplift in the early Cenozoic, and was transformed to the land during the Miocene and alluvial fan and fluvial deposits of Çameli Formation were deposited, then lacustrine environment under the rainy climate during Pliocene.
Anahtar Kelimeler
Allochthonous and autochthonous units Dalaman-Ortaca-Göcek Neogene Muğla (SW Turkey)
Kaynakça
- [1] Graciansky, P. C., 1966. Le massif cristallin de Menderes (Taurus occidental, Asie Mineure): Un exemple possible de vieux socle granitique remobilise: Rev. Georg. Phys. Geol. Dyn., 8. 289-306.
- [2] Graciansky, P. C., 1968, Teke Yarımadası (Likya) Toros’larının üst üste gelmiş ünitelerinin stratigrafisi ve Dinaro-Toroslar’daki yeri: MTA.Derg.71, 73-92.
- [3] Graciansky, P. C., 1972, Recherches geologiques dans le Taurus Lycien: These Univ.Paris-Sud,Centre d’Orsay.
- [4] Erakman ,B., Meşhur, M., Gül, M. A., Alkan, h., Öztaş, Y., Akpınar, M., 1986.Fethiye-Köyceğiz-Tefenni-Elmalı-Kalkan arasında kalan alanın jeolojisi.Türkiye Altıncı Petrol Kongresi., Nisan Ankara, 23-31.
- [5] Okay, A.İ. 1989. Denizli’nin Güneyinde Menres Masifi ve Likya naplarının Jeolojisi, MTA Dergisi, 109, 45-58.
- [6] Ersoy, Ş., 1990. Batı Toros (Likya) naplarının yapısal Öğelerinin ve evriminin analizi: Jeoloji Mühendisliği, 37, 5 -16
- [7] Özer, S. & Sözbilir, H. 1995 Relationship between the Menderes Masif and Lycian nappes in the Milas-Muğla and Çal-Denizli areas. International Earth Sciences Colloquium on the Aegean Region. İzmir, Abstracts 10
Ayrıntılar
| Konular | Mühendislik |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 6 Nisan 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |