Araştırma Makalesi
Yıl 2017,
, 90 - 115, 27.12.2017
Öz
Araştırma MTA tarafından 1972-1997 yılları arasında üçü Edirne, biri Kırklareli yöresinde açılmış sondajlardan elde edilen dört karot örneği üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada kumtaşı, açık renkli kiltaşı, tüf içeren killi kireçtaşı ile yeşilimsi gri, linyit arakatkılı, silttli düzeylerden elde edilen ostrakod faunası ile bazı seviyelerde çok iyi korunmuş mikro-mollüskler gözlenmiştir. Bu dört sondaj karot örneklerinin içerdiği mikrofauna ile çalışmanın yürütüldüğü istifin yaşı Erken Paleojen-Geç Neojen (Oligosen –Pliyosen) olarak belirlenmiştir. Edirne yöresi sondaj örneklerinde Danişmen Formasyonu’na ait birimlerde Erken Oligosen’i temsil eden Cytheromorpha zinndorfi (Lienenklaus) gibi; Ergene Formasyonu’na ait birimlerde Geç Miyosen-Pliyosen’de Eucypris dulcifons Diebel&Pietrzenuik gibi;Kırklareli yöresi sondaj örneklerinde Danişmen Formasyonu’na ait birimlerde Erken Oligosen’e işaret eden Cytheromorpha zinndorfi (Lienenklaus) gibi; Geç Oligosen’i temsil eden Cytheridea pernota Oertli ve Keij gibi; Ergene Formasyonu’na ait birimlerde Geç Miyosen’i işaret eden Miocyprideis sarmatica (Zalanyi) gibi ostrakod cins ve türleri ile her iki bölgedeki sondajlarda Oligosen ve Geç Miyosen-Pliyosen seviyelerinde Avimactra sp., Viviparus sp, Valvata sp. gibi mikro mollüskler bulunmuştur. Çalışma bu bölgede daha önce yapılmış diğer çalışmalar, Paris-Akiten Havzası, Avrupa kuzeybatısı ve özellikle Doğu Paratetis havzalarında yapılmış ostrakod çalışmaları ile karşılaştırılmıştır. Özellikle Geç Miyosen döneminde Paratetis kökenli ostrakod türlerinin varlığı, bu dönemde Trakya havzasının Paratetis’le ilişkili olduğunu göstermektedir. Sondaj verilerinden elde edilen bu fauna ile, çalışılan sondajlarda çok sığ su koşullarının egemen olduğu bir istifin varlığı gözlenmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akartuna, M., (1953). Çatalca-Karacaköy bölgesinin jeolojisi, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri, 13, 88s. Aksoy, M. Z., (1998). Trakya Havzası Oligosen yaşlı deltayik istifinin yer altı verileri kullanılarak ayrıntılı sedimantolojik incelenmesi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü,Doktora Tezi, 200 s. Apostolescu, V., (1964). Répartition stratigraphique générale des ostracodes du Paléogene des Bassins de Paris et Bruxelles, Collogue Paléogene, Mémoires. B.R.G.M., no. 28. Aslaner, M., (1956). Tozaklı, Poyralı linyitleri ve Pınarhisar civarının jeolojisi, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, 66, 126-142. Atalay, Z., (2002). Trakya bölgesindeki linyit formasyonların (Danışmen ve Ağaçlı Formasyonları) stratigrafisi fasiyes ve çökelme ortamı özellikleri, Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, Seri-A Yerbilimleri C. 19, S. 1, s 61-80, Sivas. Athersuch, J., Horne, D.J., Whittaker, J.E., (1989). Marine and Brackish Ostracods, Synopsesof the British Fauna (N.S.), 43. Avşar, N., Nazik, A., Dinçer, F. ve , Darbaş, G., (2006). Adana Havzası Kuzgun formasyonunun mikrofosiller ile ortamsal yorumu, Yerbilimleri, 27 (1), 1-21 Bassiouni, M.A., 1979, Brackische und marine Ostrocoden (Cytherideinae, Hemicytherinae, Trachyleberidinae) aus dem Oligozaen und Neogen der Turkei, Geol. Jb. Reihe B, Heft 31, Hannover, 1-200. Bear, H. and Wright J.A., (1960). Stratigraphy of the Ganosdağ, Korudağ and Keşan Hills District I, (Thrace), TPAO Arşiv no: 736, Ankara (Unpublished). Boer, N.P., (1954). Report on geological reconnaissance in Turkish Thrace. G.A. Report no: Ç 25373, Petrol Dairesi, The Hague, February, 1954. Bonaduce, G., Ruggieri, G., Russo, A. and Bismuth, H., (1992). Late Miocene from the Ashtart 1 well (Gulf of Gabes, Tunisia), Bollettino della Societa Paleontologica İtaliana, 31 (1), 3-93,26 pls, Modena. Bremer, H., (1978). Paleontoloji, Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No. 46, Bornova-İzmir. Carbonnel, G. and Ritzkovski, S., (1969). Ostrokodes Lacustres de l’Oligocene (Melanienton) de la Hesse (Allemagne). Arch.Sc., Geneve, 22:1, 55-82. Carbonnel, G., Weidmann, M. ve Berger, J.P., (1985). Les Ostrakodes Lacustres et saumatres de la molasse de suisse occidentale. Revue de Paleobiologie, 4:2, 215-251. Colin, J.P. and Carbonnel, P., (1992). Inventaire des ostracodes fossiles de la Réserve Naturelle Géologique de saucats-La Brède, Bulletin de la Société linnéenne de Bordeaux 20, 1, 3-35. Çağlayan, M.A., ve Yurtsever, A., (1998). Burgaz-A3, Edirne-B2, ve B3, Burgaz-a4 ve Kırklareli-B4, Kırklareli-B5 ve B6, Kırklareli C6 paftaları, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No: 20, 21, 22, 23,. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Danukalova, G. A., Yakovlev, A. G., Morozova, E. M., Alimbekova, L. I., (2007). Biostratigraphy of the Late Middle Pleistocene (Middle Neopleistocene) of the Southern Urals region, Quaternary International 160, 17–29. Decima, A., 1964. Ostracodi del genus Cyprideis Jones del Neogene e del Quaternairo Italiani, Paleontoraphia Ital., V:62, 81-133, 9 Abb., Taf. 24-38, Pisa. Doust, H. ve Arıkan, Y., (1974). The geology of the Thrace Basin, Turkey, Turkish Gulf Oil Co. TPAO Arama Grubu Arşivi, (yayımlanmmamış) rapor no, 1427, Ankara. Duman, T.M., Keçer, M., Ateş, Ş., Emre, O., Gedik, İ., Karakaya, F., Durmaz, S., Olgun, Ş., Şahin, H. ve Gökmenoğlu, O., (2004). İstanbul metropolü batısındaki (Küçükçekmece-Silivri-Çatalca) kentsel gelişme alanlarının yer bilim verileri, Özel Yayın Serisi-3, Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Estéoule-Choux, J., Margerel, J-P., Guernet, C. et Rıvoalland, H., (1986). Données sur le bassin stampien de Quessos (massif armoricein), Etude sédimentologique et micropaléontologique du gisement du moulin de Boguet, Revue de Micropaléontologie, V. 28, N. 4, p. 243-254, Paris. Freels, D.. (1980). Limnische Osrakoden aus jungtertiar und Quartarder Turkey. Geol. Jahr.Reihe B, Heft 39, 172 s., Hannover. Gökçen, S.L., S., (1967). Eocene-Oligocene Sedimentation in the Keşan Area, SW Turkish Thrace, Bulletin of the Mineral Research and Exploration Institute of Turkey, No. 69, Ankara. Gökçen, N., (1971). Güneydoğu Trakya’nın Paleojen stratigrafisinde ostrakodlar açısından yeni görüşler, Türkiye 1. Petrol Kongresi Bildiriler Kitabı, 81-85. Gökçen, N., (1975). Pınarhisar Formasyonu’nun yaşı ve ortam şartlarında görülen yanal değişmeler (Kuzey, kuzeydoğu Trakya) , Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Tebliğleri, s. 128-142, Ankara. Hartmann, G. and Puri, H., (1974). Summary of neontological and paleontological classification of Ostracoda, Mitteilungen aus dem hamburgischen Zoologischen Museum und Institut, 70, 7-73. Haskins, C.W., (1969). Tertiary Ostracoda from the Isle of Wight and Barton, Hampshire, England, Revue de Micropaléontologie, Part IV, N. 3, Paris. İlhan, E. (1965). Korudağ, Gelibolu Yarımadası ve Çanakkale Yakasında Yapılmış olan Jeolojik Etütler Hakkında Rapor. TPAO Rapor no: 331, Ankara. İmik, M., (1988). Kırklareli-C2-3 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 10 s., Ankara. İslamoğlu, Y. ve Taner, G., (1995). Pınarhisar (Kırklareli) ve Çevresinin Tersiyer Mollüsk Faunası ve Stratigrafisi, MTA Dergisi, 117, 149-169, Ankara. Jiříček, R. (1974). Biostratigraphische Bedeutung der Ostracoden des Sarmats s. str. In: E. Brestenská (ed.), Chronostratigraphie und Neostratotypen, M5, Sarmatien, 434–457. VEDA, Bratislava. Jiricek, R., (1983). Redefinition of the Oligocene and Neogene Ostracod Zonation of the Paratethys, Knihovnicka Zemniho plynu a nafyt (Nr.4) pp. 195-236/6, Hodonin. Kasar, S., (1987). Edirne-Kırklareli-Saray (Kuzey Trakya) bölgesinin jeolojisi, Türkiye 7. Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, 281-291. Kasar, S. ve Eren, A., (1986). Kırklareli-Saray-Kıyıköy bölgesinin jeolojisi, TPAO Arama Grubu Arşivi, (Yayımlanmamış) rapor no, 2208, 45s., Ankara. Kasar, S.,Bürkan, K., Siyako, M. ve Demir, O., (1983). Tekirdağ-Şarköy-Keşan-Enez bölgesinin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları, TPAO Arama Grubu, Arşiv no:1771, Ankara. Keen, M.C., (1972). The Sannoisian and some other Upper Palaeogene Ostracoda from North-west Europe, Palaeontology, V. 15, Part 2, London. Keij, A., (1957). Eocene and Oligocene Ostracoda of Belgium, Institut Royale Science Naturelles Belgique, Brussels, Mémoires No. 136:1-210. Kemper, E., (1961). The Kırklareli Limestone (Upper Eocene) of the northern basin rim. G. Deilman Bergbau GMBH jeolojik raporu, T37. Keskin, C., (1966). Pınarhisar resif karmaşığı mikrofasiyes incelemesi, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Dergisi, Seri B, 31, 109-146. Keskin, C., (1971). Pınarhisar Alanının Jeolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni 14, 31-84. Keskin, C., (1974). Kuzey Ergene Havzasının Stratigrafisi, Türkiye II. Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, s. 137-163. Kollmann, K., (1960). Cytherideinae und Schulerideinae n. subfam. (Ostracoda) aus dem Neogen des östlichen Österreich, Mitt. Geol. Ges. Wien, 51: 89-195, 5 Abb., 4 Tab., 21 Taf., 1 Kt., Wien. Kopp, K.O., Pavoni, N. ve Schindler, C., (1969). Geologie Thrakiens IV. Dars Ergene-Becken, Beih zum Geol. Jahrb., Heft 76, 136 s., Hannover. Kossler, A. and Strahl J., (2011). The Late Weichselian to Holocene succession of the Niedersee (Rügen, Baltic Sea) – new results based on multi-proxy studies, E&GQuaternary Science Journal , Volume 60, Number 4, 434–454. Krstic, N., (1970). Ostracodes des couches congériennes: 1. Cyprideis II.-Bull.Mus. Hist. Nat., A23: 153-183, 8 Taf., Beograd. Krstic, N., (1972). Neue Ostracoden aus der Obermiozän von Donja mutnica (Paracin, Serbien), Bulletin Scientifique A17, 153-155. Krstic N., (1973). Pliocene Ostracodes from Metohija. 1. Pontian of the Krusevo locality. Bull. Mus. Hist. Nat., Ser. A, Livre 28,151-173. Krstić N. (1995). Ostracodes of Lower and Middle Paludinian Beds of Fruška Gora s. l. In: F Marinescu, I Papaianapol (Eds), Chronostratigraphie und Neostratotypen IX. Dacien. Bucharest, Verlag Rumänische Akademie, 387–425. Li, X., Liu, W., Zhang, L., Sun, Z., (2010). Distribution of Recent ostracod species in the Lake Qinghai area in northwestern China and its ecological significance, Ecological Indicators 10, 880-890. Lebküchner, R.F., (1974). Orta Trakya Oligoseninin jeolojisi Hakkında, MTA Rap., No. 2983, Ankara. Lienenklaus, E., (1894). Monographie der Ostrakoden des Nordwestdeutschen Tertiaers, Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft 46. Lienenklaus, E., (1905). Die Ostrakoden des Mainzer Tertiärbeckens, Abhandlungen der Senckenbergischen Naturforschenden Gesellschaft, 1-67. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Trakya bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Stratigrafi Komitesi, Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, 2006. Mandelstam MI. and Schneider GF., (1963). Iskopaemye ostracody SSSR. Semejstvo Cyprididae. [The fossil Ostracoda of the U.S.S.R.: Family Cyprididae.]. Leningrad, Trudy Vsesoyusnogo NauchnoIssledovatelskogo Geologo-Razvedochnogo Neftyanogo Instituta (VNIGRI) 203, 1–332. [In Russian] Matzke-Karasz, R. and Witt, W., (2005). Ostracods of the Paratethyan Neogene Kılıç and Yalakdere Formations near Yalova (İzmit Province, Turkey), Zitteliana, A45, 115-133, 2 figs, 3pls, 1 tab, München. Mehes, G., (1908). Beiträge zur Kenntnis der pliozänen Ostrakoden Ungarns. II. Die Darwinulidäen und Cytheridäen der unterpannonischen Stufe, Földtani Közlöny, (Suppl.),38 (7-10): 601-635, 3 Abb., Taf. 8-11, Budapest. Meisch, C., (2000). Freshwater Ostracoda of Western and Central Europe, Süsswasserfauna von Mitteleuropa 8/3, Akademischer Verlag, Heidelberg. Mischke, S., Herzschuh, U., Kürschner, H., Fuchs, D., Chen, F.H., Meng, F., Sun, Z.C., (2003). Sub-Recent Ostracoda from Qilian Mountains (NW China) and their ecological significance. Limnologica 33, 280–292. Monostori, M., (1983). Ostracodes of Eocene/Oligocene Boundary profiles in Hungary, Annales Universitaties Scientiarum Budapestinensisde roland, Eötvös Nominatae Sectio Geologica tomus XXV. Nazik, A., (1993). Darende Havzası Tersiyer İstifinin Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi, TJK Bülteni, Cilt 36, Sayı 1, Ankara. Nazik, A., Şafak, Ü. and Şenol, M., (1992). Micropaleontological Investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) Area, Yerbilimleri, 1992 1st International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, proceedings and abstracts, 281-304, Adana. Nazik, A., Türkmen, İ., Koç, C., Aksoy, E., Avşar, N. and Yayık, H., (2008). Fresh and Brackish Water Ostracods of Upper Miocene Deposits, Arguvan/Malatya (Eastern Anatolia), Turkish Journal of Earth Sciences, Vol. 17, pp. 481-495. Nazik, A., Evans, G., Gürbüz, K., (1999). Sedimentology and palaeontology with special reference to the ostracoda fauna of Akyatan Lagoon (Adana-SE Turkey ). Geosound 35, 127-147. Oertli, H.J., (1956). Ostrakoden aus der oligozänen und miozänen Molasse der Schweiz. Abhandlungen der Schweizerischen paläontologischen Gesellschaft, 74: 1-119, Basel. Oertli, H.J., (1985). Atlas des Ostracodes de France. Bull. centres rech. explor.-prod. Elf-Aquitaine, Mem. 9. Pau 1985. Mémoires Elf-Aquitaine,9, p.17-311 Paléogéne. Ozansoy, F., (1962). Doğu Trakya Alt Oligosen Antrakoterienleri, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi, 58, 85-96, Ankara. Pipik, R., (2001). Les ostracodes d’un lac ancien et ses paléobiotopes au-Mioène supérieur: Le Bassin de Turiec (Slovaquie), Thèse Université Claude Bernard Lyon, 337. Pokorny, V., (1944). La microstratigraphie du Pannonien entre Hodonin et Mikulcice, Bull. İnt. Acad. Tcheque Sci., 23, 1-25. Remane, A., (1958). Die Biologie des Brackwassers. In: THIENEMANN, A: Die Binenge wasser, Einzeldarstellungen aus der Limnologie und ihren Nachbagebieten, 22: 1-348. Rückert-Ülkümen, N., (1960). Trakya ve Çanakkale mıntıkalarında bulunan Neojen balıkları formasyonları hakkında, İ.Ü.F.F. Monografileri, 16, 80s. Rückert-Ülkümen, N., Özkar-Öngen, İ. ve Çevik-Öner, B., (2009). Doğu Paratetis’in Ergene Havzası’ndaki paleobiyocoğrafik özellikleri, İstanbul Yerbilimleri Dergisi, C. 22, s.2, 119-140. Sakınç, M., Yaltırak, C. ve Oktay, F.Y., (2000). Kuzeybatı Türkiye’de (Trakya) Tetis-Paratetis ilişkisi ve Trakya Neojen Havzası’nın paleocoğrafyası ve tektonik evrimi, Cumhuriyetin 75. Yıldönümü Yerbilimleri ve Madencilik Kongresi, MTA, 107-135, Ankara. Saraç, G., (1987). Kuzey Trakya bölgesinde Edirne-Kırklareli- Saray-Çorlu-Uzunköprü-Dereikebir yörelerinin memeli paleofaunası, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri enstitüsü Jeoloji Müh. Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi (Yayımlanmamış), Ankara. Sayar, C., (1991). Paleontoloji Omurgasız Fosiller, İstanbul Teknik Üniversitesi Kütüphanesi Sayı: 1435, İstanbul. Sirel, E. ve Gündüz, H., (1976). Kırklareli (Kuzey Trakya) denizel Oligosen’inin stratigrafisi ve Nummulites türleri, TJK Bülteni, Cilt 19, s. 155-158, Ankara. Sissingh, W., (1972). Late Cenozoic Ostracoda of the South Aegean Island Arc, Utrecht Micropaleontological Bulletins, 6: 1-187. Siyako, M., (2002). Trakya Havzası Tersiyer Kaya Birimleri, Trakya Bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Stratigrafi Komitesi Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, 43-77, Ankara. Siyako, M. ve Kasar, S., (1985). Edirne-Lalapaşa-Kırklareli bölgesinin jeolojisi, TPAO Arama Grubu Arşivi, (yayımlanmamış) rapor no, 2062, 78 s., Ankara. Siyako, M., Huvaz, O., (2007). Eocene Stratigraphic Evolution of the Thrace basin, Turkey, Sedimentary Geology, 198, 75-91. Siyako, M., Bürkan, K.A. ve Okay, A.İ., (1989). Biga ve Gelibolu Yarımadaları’nın Tersiyer Jeolojisi ve Hidrokarbon olanakları, TPJD Bülteni, c:1/3, s: 183-199. Sönmez, N., (1963). Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paléogéne de Thrace (Turquie). Revue de Micropaléontologie, V. 6, no. 2, Paris. Sönmez-Gökçen, N., (1964). Notice sur le nouvel age determine par les Ostracodes de la serie a Congeria du Neogene des environs de Çatalca (Thrace). MTA Bulletin, No. 63, Ankara. Sönmez-Gökçen, N., (1973). Etude paléontologique (ostracodes) et stratigraphique de niveaux du Paléogéne du Sud-Est de la Thrace, MTA Yayınlarından, No.147, Ankara. Stchepinsky, A., (1960). Etude des Ostracodes du Sannoisien d’Alsace, Bulletin Service. Carte geologique Alsace Lorraine, 16, 3, 151-174, 1 pl. Sümengen, M., Terlemez I., Şentürk, K., ve Karaköse, C., (1987). Gelibolu Yarımadası ve Güneybatı Trakya Tersiyer Havzası’nın Stratigrafisi, Sedimantolojisi ve Tektoniği, MTA Rapor No: 8128. Sümengen, M. ve Terlemez, İ., (1991). Güneybatı Trakya Yöresi Eosen Çökellerinin stratigrafisi, Maden Tetkik Arama Dergisi, 113, 17-30, Ankara. Şafak, Ü., (1990). Malatya Kuzeybatısının (Medik-Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen Ostrakod Faunası, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, 135-149, Adana. Şafak, Ü., (1993). Karsantı yöresinde (KKD Adana) yüzeyleyen Tersiyer istifinin Ostrakod dağılımı ve ortamsal özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, c.36 s. 1. Şafak, Ü., (1997). Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Faunası, Yerbilimleri, 30, 255-285. Şafak, Ü., (2003). Yumurtalık Koyu (Adana) Ostrakod Topluluğu, Maden Tetkik Arama Dergisi, 126, 1-10, Ankara. Şafak, Ü., (2008). Malkara (Tekirdağ) yöresi Erken/Alt Oligosen çökellerinin ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri, Ç.Ü. Yerbilimleri Dergisi, Sayı:52, s 263-282, Adana. Şafak, Ü., (2010a). Güney-Buldan-Babadağ-Yenicekent-Kale (Denizli, GB Anadolu) Çevresi Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal Özellikleri, KSÜ Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13 (2), 44-62. Şafak, Ü., (2010b). Pınarhisar-Vize/Kırklareli (KB Anadolu) Yöresi Oligosen Yaşlı Linyitli Çökellerin Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri, TPJD Bülteni, Cilt:22, Sayı:2, s. 11-29, Ankara. Şafak, Ü. ve Güldürek, M., (2015). Edirne-Kırklareli (Trakya) Bölgesi Paleojen-Neojen Çökellerinin (Edirne-Uzunköprü-Çavuşlu, Edirne-Keşan-Küçükdoğanca, Edirne-Süloğlu-Yağcılar, Kırklareli-Vize-Hasbağköy Sondajları) Mikropaleontolojik İncelenmesi, 16. Paleontoloji-Stratigrafi Çalıştayı Bildiri Özleri, 123-144, Rize. Şafak, Ü., Ocakoğlu, F. and Açıkalın, S., (2015). Ostracoda assemblage and the environmental characteristics of the Eocene Succession of the Central Sakarya Region, Micropaleontology, Vol. 61, n. 1-2, pp. 49-68. Şafak, Ü., (2015a). Çorlu-Muratlı-Lüleburgaz-Babaeski (Güneydoğu Trakya ) Tersiyer Çökellerinin Mikropaleontolojik ve Ortamsal Özellikleri, Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi, Proje No: MMF2012BAP5, Adana. Şafak, Ü., (2015b). Tekirdağ Yöresi Oligosen-Miyo-Pliyosen Çökellerinin (Hacısungur Sondajı) Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 30, Sayı 2, 317-335, Adana. Şafak, Ü. and Güldürek, (2016). The Ostracoda assemblage of the Eocene-Oligocene transition in northwestern Thrace: Kırklareli-Edirne area (northwestern Turkey), Journal of African Earth Sciences, 117, 62-85. Şafak, Ü., Avşar, N. and Meriç, E., (1999a). Ostracoda and benthic foraminifera of tertiary sequence of western part of İstanbul, Yerbilimler Dergisi, 4 thEuropean Ostracodologists Meeting, No:35, p. 173-201, Adana. Şafak, Ü., Avşar, N. ve Meriç, E., (1999b). Batı Bakırköy (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin ostrakod ve foraminifer topluluğu, Maden Tetkik Arama Dergisi, No. 121, s. 17-33, Ankara. Şafak, Ü., Kelling, G., Gökçen, N.S., Gürbüz, K., (2005). The mid-Cenozoic succession and evolution of the Mut basin, southern Turkey, and its regional significance, Sedimantary Geology, 173, p. 121-150. Şenol, M., (1980). Keşan (Edirne) ve Marmara Ereğlisi (Tekirdağ) Yörelerinde Oligosen Yaşlı Birimlerin Çökel Ortamları ve Linyit Oluşumları, TJK Bülteni, C. 23, 133-140, Ankara. Şentürk, K. ve Karaköse, C., (1998). Çanakkale-D2 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No. 62,Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., ve Karaköse, C., (1998a). Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No. 63. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., ve Karaköse, C., (1998b). Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No.64. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Tanar, Ü. ve Gökçen, N., (1990). Mut-Ermenek Tersiyer İstifinin Stratigrafisi ve Mikropaleontolojisi, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi, 110, 175-181, Ankara. Taner, G., (1996). Batı Trakya Havzası’nın Egeriyen Mollusk faunası, TPJD Bülteni, C. 8, S.1, s. 66-81, Ankara. Taner, G., (1980). Das Neogen der Umgebung Yalova, Communications de la Faculté des Sciences de l’Université d’Ankara, Série C1, Géologie, Tome 23, Ankara. Ternek, Z., (1949). Geological study of the region of Keşan-Korudağ, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Neşriyatı, D12, 78s. Töth, E., (2008). Budapest Sarmatian (Middle Miocene) ostracod fauna from the Zsámbék Basin, Hungary, Geologica Pannonica 36, 101—151 Triebel, E., (1963). Ostrakoden aus dem Sannois und Jungeren Schichten des Mainzer Beckens: 1. Cypritidae, Senckenbergiana, Bd. 44, Frankfurt. Turgut, S., Siyako, M. ve Dilki, A., (1983). Trakya havzasının jeolojisi ve hidrokarbon olanakları, Türkiye Jeoloji Kongresi Bülteni, 4, 35-46. Turgut, S. ve Eseller, G., (2000). Sequence stratigraphy, tectonics and depositional history in Eastern Thrace Basin, NW Turkey, Marine and Petroleum Geology, 17, 61-100. Umut, M., (1988a). Kırklareli-C5 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 10 s., Ankara. Umut, M., (1988b). Kırklareli-C4 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 6 s., Ankara. Umut, M., Kurt, Z., İmik, M., Özcan, I., Sarıkaya, H. ve Saraç G., (1983). Tekirdağ, Silivri(İstanbul), Pınarhisar alanının jeolojisi, MTA Derleme Rapor no: 7349 (Yayımlanmamış). Ünal, O.T., (1967). Trakya jeolojisi ve petrol imkanları, TPAO Arama Grubu Arşivi, (Yayımlanmamış) rapor no, 391, 80 s., Ankara. Ünalır, Ş.M., (2004). Kırklareli-Pınarhisar yöresine ait kömür karotlarının mikropaleontolojik açıdan incelenmesi ve ortamsal yorumu, Ç. Ü. Fen Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 64 s., (Yayımlanmamış), Adana. Ünlügenç, U.C., Demirkol, C. ve Şafak, Ü., (1991). Adana Baseni K-KD’nda yer alan Karsantı Baseni Çökellerinin Stratigrafik-Sedimantolojik Nitelikleri, A. Suat Erk Jeoloji Simpozyumu (2-5 Eylül 1991), Bildirileri, 1993, s. 215-227, Ankara. Van Morkhoven, F.P.C.M., (1963). Post-Palaeozoic Ostracoda, V.II, 478 p., Newyork. Wenz, W., (1922). Zur Nomenklatür tertiärer Land und Süsswassergastropoden, Senkenbergiana, Bd. IV, Heft 5, 2, 75-86, Frankfurt. Witt, W., (2003). Freshwater ostracods from Neogene deposits of Develiköy (Manisa, Turkey), Zitteliana A43, 93-108. Witt, W., (2011). Mixed ostracod faunas, co-occurrence of marine Oligocene and non-marine Miocene taxa at Pınarhisar, Thrace, Turkey, Zitteliana, A51, 237-254. Yüzbaşıoğlu, P., (2004). Tekirdağ-Malkara yöresine ait kömür karotlarının mikropaleontolojik açıdan incelenmesi ve ortamsal yorumu, Ç. Ü. Fen Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 76 s., (Yayımlanmamış), Adana.
Micropaleontological and paleoenvironmental interpretations of the boreholes from the Edirne-Kırklareli/Thrace Region
Öz
Micropaleontological investigations in this study were conducted through the use of samples from the four drillholes made by the MTA in the Edirne-Kırklareli area.
The study was carried out on four drillholes, including three by the MTA in the Edirne area and one in the Kırklareli area in 1972-1997. From the ostracod fauna identified in the study in sandstone, light-colored claystone, tuff-bearing clay-rich limestone and greenish-gray, lignite interbedded siltstone layers, well-preserved micro-mollusks were observed. The microfauna contained in the samples from these four drillholes defined the study horizon as Tertiary (Pliocene-Oligocene).The fossils identified in the drillcore samples from the Edirne area included such as Cytheromorpha zinndorfi (Lienenklaus), from the Danismen Formation of the Early Oligocene and Eucypris dulcifons (Diebel and Pietrzenuik), Heterocypris salina (Brady) and Ilyocypris bradyi (Sars) from the Ergene Formation of the Late Miocene-Pliocene age; The fossils identified in the Kırklareli area drillcore samples included such as Cytheridea pernota (Oertli and Keij), , Ilyocypris boehli Triebel, Candona (Pseudocandona) fertilis Triebel of the Late Oligocene age; Cytheromorpha zinndorfi (Lienenklaus), types indicative from the Danişmen formation of the Early Oligocene and such as Miocyprideis sarmatica (Zalanyi), from the Ergene Formation of the Late Miocene age; Micro-mollusks Avimactra sp., Viviparus sp. and Valvata sp., being indicative of the Mio-Pliocene and Oligocene, were identified in samples from both areas. The study was compared to others that had previously been conducted in the area and the Paris-Akiten Basin of northwestern Europe, and particularly ostracod studies completed in the Eastern Paratethys Basin. With this fauna obtained from drilling data, it is observed that very shallow water conditions are dominant in studied drilling samples.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akartuna, M., (1953). Çatalca-Karacaköy bölgesinin jeolojisi, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Monografileri, 13, 88s. Aksoy, M. Z., (1998). Trakya Havzası Oligosen yaşlı deltayik istifinin yer altı verileri kullanılarak ayrıntılı sedimantolojik incelenmesi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü,Doktora Tezi, 200 s. Apostolescu, V., (1964). Répartition stratigraphique générale des ostracodes du Paléogene des Bassins de Paris et Bruxelles, Collogue Paléogene, Mémoires. B.R.G.M., no. 28. Aslaner, M., (1956). Tozaklı, Poyralı linyitleri ve Pınarhisar civarının jeolojisi, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, 66, 126-142. Atalay, Z., (2002). Trakya bölgesindeki linyit formasyonların (Danışmen ve Ağaçlı Formasyonları) stratigrafisi fasiyes ve çökelme ortamı özellikleri, Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, Seri-A Yerbilimleri C. 19, S. 1, s 61-80, Sivas. Athersuch, J., Horne, D.J., Whittaker, J.E., (1989). Marine and Brackish Ostracods, Synopsesof the British Fauna (N.S.), 43. Avşar, N., Nazik, A., Dinçer, F. ve , Darbaş, G., (2006). Adana Havzası Kuzgun formasyonunun mikrofosiller ile ortamsal yorumu, Yerbilimleri, 27 (1), 1-21 Bassiouni, M.A., 1979, Brackische und marine Ostrocoden (Cytherideinae, Hemicytherinae, Trachyleberidinae) aus dem Oligozaen und Neogen der Turkei, Geol. Jb. Reihe B, Heft 31, Hannover, 1-200. Bear, H. and Wright J.A., (1960). Stratigraphy of the Ganosdağ, Korudağ and Keşan Hills District I, (Thrace), TPAO Arşiv no: 736, Ankara (Unpublished). Boer, N.P., (1954). Report on geological reconnaissance in Turkish Thrace. G.A. Report no: Ç 25373, Petrol Dairesi, The Hague, February, 1954. Bonaduce, G., Ruggieri, G., Russo, A. and Bismuth, H., (1992). Late Miocene from the Ashtart 1 well (Gulf of Gabes, Tunisia), Bollettino della Societa Paleontologica İtaliana, 31 (1), 3-93,26 pls, Modena. Bremer, H., (1978). Paleontoloji, Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitapları Serisi, No. 46, Bornova-İzmir. Carbonnel, G. and Ritzkovski, S., (1969). Ostrokodes Lacustres de l’Oligocene (Melanienton) de la Hesse (Allemagne). Arch.Sc., Geneve, 22:1, 55-82. Carbonnel, G., Weidmann, M. ve Berger, J.P., (1985). Les Ostrakodes Lacustres et saumatres de la molasse de suisse occidentale. Revue de Paleobiologie, 4:2, 215-251. Colin, J.P. and Carbonnel, P., (1992). Inventaire des ostracodes fossiles de la Réserve Naturelle Géologique de saucats-La Brède, Bulletin de la Société linnéenne de Bordeaux 20, 1, 3-35. Çağlayan, M.A., ve Yurtsever, A., (1998). Burgaz-A3, Edirne-B2, ve B3, Burgaz-a4 ve Kırklareli-B4, Kırklareli-B5 ve B6, Kırklareli C6 paftaları, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No: 20, 21, 22, 23,. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Danukalova, G. A., Yakovlev, A. G., Morozova, E. M., Alimbekova, L. I., (2007). Biostratigraphy of the Late Middle Pleistocene (Middle Neopleistocene) of the Southern Urals region, Quaternary International 160, 17–29. Decima, A., 1964. Ostracodi del genus Cyprideis Jones del Neogene e del Quaternairo Italiani, Paleontoraphia Ital., V:62, 81-133, 9 Abb., Taf. 24-38, Pisa. Doust, H. ve Arıkan, Y., (1974). The geology of the Thrace Basin, Turkey, Turkish Gulf Oil Co. TPAO Arama Grubu Arşivi, (yayımlanmmamış) rapor no, 1427, Ankara. Duman, T.M., Keçer, M., Ateş, Ş., Emre, O., Gedik, İ., Karakaya, F., Durmaz, S., Olgun, Ş., Şahin, H. ve Gökmenoğlu, O., (2004). İstanbul metropolü batısındaki (Küçükçekmece-Silivri-Çatalca) kentsel gelişme alanlarının yer bilim verileri, Özel Yayın Serisi-3, Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Estéoule-Choux, J., Margerel, J-P., Guernet, C. et Rıvoalland, H., (1986). Données sur le bassin stampien de Quessos (massif armoricein), Etude sédimentologique et micropaléontologique du gisement du moulin de Boguet, Revue de Micropaléontologie, V. 28, N. 4, p. 243-254, Paris. Freels, D.. (1980). Limnische Osrakoden aus jungtertiar und Quartarder Turkey. Geol. Jahr.Reihe B, Heft 39, 172 s., Hannover. Gökçen, S.L., S., (1967). Eocene-Oligocene Sedimentation in the Keşan Area, SW Turkish Thrace, Bulletin of the Mineral Research and Exploration Institute of Turkey, No. 69, Ankara. Gökçen, N., (1971). Güneydoğu Trakya’nın Paleojen stratigrafisinde ostrakodlar açısından yeni görüşler, Türkiye 1. Petrol Kongresi Bildiriler Kitabı, 81-85. Gökçen, N., (1975). Pınarhisar Formasyonu’nun yaşı ve ortam şartlarında görülen yanal değişmeler (Kuzey, kuzeydoğu Trakya) , Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Tebliğleri, s. 128-142, Ankara. Hartmann, G. and Puri, H., (1974). Summary of neontological and paleontological classification of Ostracoda, Mitteilungen aus dem hamburgischen Zoologischen Museum und Institut, 70, 7-73. Haskins, C.W., (1969). Tertiary Ostracoda from the Isle of Wight and Barton, Hampshire, England, Revue de Micropaléontologie, Part IV, N. 3, Paris. İlhan, E. (1965). Korudağ, Gelibolu Yarımadası ve Çanakkale Yakasında Yapılmış olan Jeolojik Etütler Hakkında Rapor. TPAO Rapor no: 331, Ankara. İmik, M., (1988). Kırklareli-C2-3 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 10 s., Ankara. İslamoğlu, Y. ve Taner, G., (1995). Pınarhisar (Kırklareli) ve Çevresinin Tersiyer Mollüsk Faunası ve Stratigrafisi, MTA Dergisi, 117, 149-169, Ankara. Jiříček, R. (1974). Biostratigraphische Bedeutung der Ostracoden des Sarmats s. str. In: E. Brestenská (ed.), Chronostratigraphie und Neostratotypen, M5, Sarmatien, 434–457. VEDA, Bratislava. Jiricek, R., (1983). Redefinition of the Oligocene and Neogene Ostracod Zonation of the Paratethys, Knihovnicka Zemniho plynu a nafyt (Nr.4) pp. 195-236/6, Hodonin. Kasar, S., (1987). Edirne-Kırklareli-Saray (Kuzey Trakya) bölgesinin jeolojisi, Türkiye 7. Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, 281-291. Kasar, S. ve Eren, A., (1986). Kırklareli-Saray-Kıyıköy bölgesinin jeolojisi, TPAO Arama Grubu Arşivi, (Yayımlanmamış) rapor no, 2208, 45s., Ankara. Kasar, S.,Bürkan, K., Siyako, M. ve Demir, O., (1983). Tekirdağ-Şarköy-Keşan-Enez bölgesinin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları, TPAO Arama Grubu, Arşiv no:1771, Ankara. Keen, M.C., (1972). The Sannoisian and some other Upper Palaeogene Ostracoda from North-west Europe, Palaeontology, V. 15, Part 2, London. Keij, A., (1957). Eocene and Oligocene Ostracoda of Belgium, Institut Royale Science Naturelles Belgique, Brussels, Mémoires No. 136:1-210. Kemper, E., (1961). The Kırklareli Limestone (Upper Eocene) of the northern basin rim. G. Deilman Bergbau GMBH jeolojik raporu, T37. Keskin, C., (1966). Pınarhisar resif karmaşığı mikrofasiyes incelemesi, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Dergisi, Seri B, 31, 109-146. Keskin, C., (1971). Pınarhisar Alanının Jeolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni 14, 31-84. Keskin, C., (1974). Kuzey Ergene Havzasının Stratigrafisi, Türkiye II. Petrol Kongresi Tebliğleri Kitabı, s. 137-163. Kollmann, K., (1960). Cytherideinae und Schulerideinae n. subfam. (Ostracoda) aus dem Neogen des östlichen Österreich, Mitt. Geol. Ges. Wien, 51: 89-195, 5 Abb., 4 Tab., 21 Taf., 1 Kt., Wien. Kopp, K.O., Pavoni, N. ve Schindler, C., (1969). Geologie Thrakiens IV. Dars Ergene-Becken, Beih zum Geol. Jahrb., Heft 76, 136 s., Hannover. Kossler, A. and Strahl J., (2011). The Late Weichselian to Holocene succession of the Niedersee (Rügen, Baltic Sea) – new results based on multi-proxy studies, E&GQuaternary Science Journal , Volume 60, Number 4, 434–454. Krstic, N., (1970). Ostracodes des couches congériennes: 1. Cyprideis II.-Bull.Mus. Hist. Nat., A23: 153-183, 8 Taf., Beograd. Krstic, N., (1972). Neue Ostracoden aus der Obermiozän von Donja mutnica (Paracin, Serbien), Bulletin Scientifique A17, 153-155. Krstic N., (1973). Pliocene Ostracodes from Metohija. 1. Pontian of the Krusevo locality. Bull. Mus. Hist. Nat., Ser. A, Livre 28,151-173. Krstić N. (1995). Ostracodes of Lower and Middle Paludinian Beds of Fruška Gora s. l. In: F Marinescu, I Papaianapol (Eds), Chronostratigraphie und Neostratotypen IX. Dacien. Bucharest, Verlag Rumänische Akademie, 387–425. Li, X., Liu, W., Zhang, L., Sun, Z., (2010). Distribution of Recent ostracod species in the Lake Qinghai area in northwestern China and its ecological significance, Ecological Indicators 10, 880-890. Lebküchner, R.F., (1974). Orta Trakya Oligoseninin jeolojisi Hakkında, MTA Rap., No. 2983, Ankara. Lienenklaus, E., (1894). Monographie der Ostrakoden des Nordwestdeutschen Tertiaers, Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft 46. Lienenklaus, E., (1905). Die Ostrakoden des Mainzer Tertiärbeckens, Abhandlungen der Senckenbergischen Naturforschenden Gesellschaft, 1-67. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Trakya bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Stratigrafi Komitesi, Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, 2006. Mandelstam MI. and Schneider GF., (1963). Iskopaemye ostracody SSSR. Semejstvo Cyprididae. [The fossil Ostracoda of the U.S.S.R.: Family Cyprididae.]. Leningrad, Trudy Vsesoyusnogo NauchnoIssledovatelskogo Geologo-Razvedochnogo Neftyanogo Instituta (VNIGRI) 203, 1–332. [In Russian] Matzke-Karasz, R. and Witt, W., (2005). Ostracods of the Paratethyan Neogene Kılıç and Yalakdere Formations near Yalova (İzmit Province, Turkey), Zitteliana, A45, 115-133, 2 figs, 3pls, 1 tab, München. Mehes, G., (1908). Beiträge zur Kenntnis der pliozänen Ostrakoden Ungarns. II. Die Darwinulidäen und Cytheridäen der unterpannonischen Stufe, Földtani Közlöny, (Suppl.),38 (7-10): 601-635, 3 Abb., Taf. 8-11, Budapest. Meisch, C., (2000). Freshwater Ostracoda of Western and Central Europe, Süsswasserfauna von Mitteleuropa 8/3, Akademischer Verlag, Heidelberg. Mischke, S., Herzschuh, U., Kürschner, H., Fuchs, D., Chen, F.H., Meng, F., Sun, Z.C., (2003). Sub-Recent Ostracoda from Qilian Mountains (NW China) and their ecological significance. Limnologica 33, 280–292. Monostori, M., (1983). Ostracodes of Eocene/Oligocene Boundary profiles in Hungary, Annales Universitaties Scientiarum Budapestinensisde roland, Eötvös Nominatae Sectio Geologica tomus XXV. Nazik, A., (1993). Darende Havzası Tersiyer İstifinin Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi, TJK Bülteni, Cilt 36, Sayı 1, Ankara. Nazik, A., Şafak, Ü. and Şenol, M., (1992). Micropaleontological Investigation (Ostracoda) of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) Area, Yerbilimleri, 1992 1st International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, proceedings and abstracts, 281-304, Adana. Nazik, A., Türkmen, İ., Koç, C., Aksoy, E., Avşar, N. and Yayık, H., (2008). Fresh and Brackish Water Ostracods of Upper Miocene Deposits, Arguvan/Malatya (Eastern Anatolia), Turkish Journal of Earth Sciences, Vol. 17, pp. 481-495. Nazik, A., Evans, G., Gürbüz, K., (1999). Sedimentology and palaeontology with special reference to the ostracoda fauna of Akyatan Lagoon (Adana-SE Turkey ). Geosound 35, 127-147. Oertli, H.J., (1956). Ostrakoden aus der oligozänen und miozänen Molasse der Schweiz. Abhandlungen der Schweizerischen paläontologischen Gesellschaft, 74: 1-119, Basel. Oertli, H.J., (1985). Atlas des Ostracodes de France. Bull. centres rech. explor.-prod. Elf-Aquitaine, Mem. 9. Pau 1985. Mémoires Elf-Aquitaine,9, p.17-311 Paléogéne. Ozansoy, F., (1962). Doğu Trakya Alt Oligosen Antrakoterienleri, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi, 58, 85-96, Ankara. Pipik, R., (2001). Les ostracodes d’un lac ancien et ses paléobiotopes au-Mioène supérieur: Le Bassin de Turiec (Slovaquie), Thèse Université Claude Bernard Lyon, 337. Pokorny, V., (1944). La microstratigraphie du Pannonien entre Hodonin et Mikulcice, Bull. İnt. Acad. Tcheque Sci., 23, 1-25. Remane, A., (1958). Die Biologie des Brackwassers. In: THIENEMANN, A: Die Binenge wasser, Einzeldarstellungen aus der Limnologie und ihren Nachbagebieten, 22: 1-348. Rückert-Ülkümen, N., (1960). Trakya ve Çanakkale mıntıkalarında bulunan Neojen balıkları formasyonları hakkında, İ.Ü.F.F. Monografileri, 16, 80s. Rückert-Ülkümen, N., Özkar-Öngen, İ. ve Çevik-Öner, B., (2009). Doğu Paratetis’in Ergene Havzası’ndaki paleobiyocoğrafik özellikleri, İstanbul Yerbilimleri Dergisi, C. 22, s.2, 119-140. Sakınç, M., Yaltırak, C. ve Oktay, F.Y., (2000). Kuzeybatı Türkiye’de (Trakya) Tetis-Paratetis ilişkisi ve Trakya Neojen Havzası’nın paleocoğrafyası ve tektonik evrimi, Cumhuriyetin 75. Yıldönümü Yerbilimleri ve Madencilik Kongresi, MTA, 107-135, Ankara. Saraç, G., (1987). Kuzey Trakya bölgesinde Edirne-Kırklareli- Saray-Çorlu-Uzunköprü-Dereikebir yörelerinin memeli paleofaunası, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri enstitüsü Jeoloji Müh. Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi (Yayımlanmamış), Ankara. Sayar, C., (1991). Paleontoloji Omurgasız Fosiller, İstanbul Teknik Üniversitesi Kütüphanesi Sayı: 1435, İstanbul. Sirel, E. ve Gündüz, H., (1976). Kırklareli (Kuzey Trakya) denizel Oligosen’inin stratigrafisi ve Nummulites türleri, TJK Bülteni, Cilt 19, s. 155-158, Ankara. Sissingh, W., (1972). Late Cenozoic Ostracoda of the South Aegean Island Arc, Utrecht Micropaleontological Bulletins, 6: 1-187. Siyako, M., (2002). Trakya Havzası Tersiyer Kaya Birimleri, Trakya Bölgesi Litostratigrafi Birimleri, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü Stratigrafi Komitesi Litostratigrafi Birimleri Serisi-2, 43-77, Ankara. Siyako, M. ve Kasar, S., (1985). Edirne-Lalapaşa-Kırklareli bölgesinin jeolojisi, TPAO Arama Grubu Arşivi, (yayımlanmamış) rapor no, 2062, 78 s., Ankara. Siyako, M., Huvaz, O., (2007). Eocene Stratigraphic Evolution of the Thrace basin, Turkey, Sedimentary Geology, 198, 75-91. Siyako, M., Bürkan, K.A. ve Okay, A.İ., (1989). Biga ve Gelibolu Yarımadaları’nın Tersiyer Jeolojisi ve Hidrokarbon olanakları, TPJD Bülteni, c:1/3, s: 183-199. Sönmez, N., (1963). Deux nouveaux genres d’Ostracodes du Paléogéne de Thrace (Turquie). Revue de Micropaléontologie, V. 6, no. 2, Paris. Sönmez-Gökçen, N., (1964). Notice sur le nouvel age determine par les Ostracodes de la serie a Congeria du Neogene des environs de Çatalca (Thrace). MTA Bulletin, No. 63, Ankara. Sönmez-Gökçen, N., (1973). Etude paléontologique (ostracodes) et stratigraphique de niveaux du Paléogéne du Sud-Est de la Thrace, MTA Yayınlarından, No.147, Ankara. Stchepinsky, A., (1960). Etude des Ostracodes du Sannoisien d’Alsace, Bulletin Service. Carte geologique Alsace Lorraine, 16, 3, 151-174, 1 pl. Sümengen, M., Terlemez I., Şentürk, K., ve Karaköse, C., (1987). Gelibolu Yarımadası ve Güneybatı Trakya Tersiyer Havzası’nın Stratigrafisi, Sedimantolojisi ve Tektoniği, MTA Rapor No: 8128. Sümengen, M. ve Terlemez, İ., (1991). Güneybatı Trakya Yöresi Eosen Çökellerinin stratigrafisi, Maden Tetkik Arama Dergisi, 113, 17-30, Ankara. Şafak, Ü., (1990). Malatya Kuzeybatısının (Medik-Ebreme yöresi) Üst Lütesiyen Ostrakod Faunası, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 5, Sayı 1, 135-149, Adana. Şafak, Ü., (1993). Karsantı yöresinde (KKD Adana) yüzeyleyen Tersiyer istifinin Ostrakod dağılımı ve ortamsal özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, c.36 s. 1. Şafak, Ü., (1997). Bakırköy Havzası (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Faunası, Yerbilimleri, 30, 255-285. Şafak, Ü., (2003). Yumurtalık Koyu (Adana) Ostrakod Topluluğu, Maden Tetkik Arama Dergisi, 126, 1-10, Ankara. Şafak, Ü., (2008). Malkara (Tekirdağ) yöresi Erken/Alt Oligosen çökellerinin ostrakod faunası ve ortamsal özellikleri, Ç.Ü. Yerbilimleri Dergisi, Sayı:52, s 263-282, Adana. Şafak, Ü., (2010a). Güney-Buldan-Babadağ-Yenicekent-Kale (Denizli, GB Anadolu) Çevresi Tersiyer Çökellerinin Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal Özellikleri, KSÜ Mühendislik Bilimleri Dergisi, 13 (2), 44-62. Şafak, Ü., (2010b). Pınarhisar-Vize/Kırklareli (KB Anadolu) Yöresi Oligosen Yaşlı Linyitli Çökellerin Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri, TPJD Bülteni, Cilt:22, Sayı:2, s. 11-29, Ankara. Şafak, Ü. ve Güldürek, M., (2015). Edirne-Kırklareli (Trakya) Bölgesi Paleojen-Neojen Çökellerinin (Edirne-Uzunköprü-Çavuşlu, Edirne-Keşan-Küçükdoğanca, Edirne-Süloğlu-Yağcılar, Kırklareli-Vize-Hasbağköy Sondajları) Mikropaleontolojik İncelenmesi, 16. Paleontoloji-Stratigrafi Çalıştayı Bildiri Özleri, 123-144, Rize. Şafak, Ü., Ocakoğlu, F. and Açıkalın, S., (2015). Ostracoda assemblage and the environmental characteristics of the Eocene Succession of the Central Sakarya Region, Micropaleontology, Vol. 61, n. 1-2, pp. 49-68. Şafak, Ü., (2015a). Çorlu-Muratlı-Lüleburgaz-Babaeski (Güneydoğu Trakya ) Tersiyer Çökellerinin Mikropaleontolojik ve Ortamsal Özellikleri, Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi, Proje No: MMF2012BAP5, Adana. Şafak, Ü., (2015b). Tekirdağ Yöresi Oligosen-Miyo-Pliyosen Çökellerinin (Hacısungur Sondajı) Ostrakod Faunası ve Ortamsal Özellikleri, Ç.Ü. Müh-Mim Fak. Dergisi, Cilt 30, Sayı 2, 317-335, Adana. Şafak, Ü. and Güldürek, (2016). The Ostracoda assemblage of the Eocene-Oligocene transition in northwestern Thrace: Kırklareli-Edirne area (northwestern Turkey), Journal of African Earth Sciences, 117, 62-85. Şafak, Ü., Avşar, N. and Meriç, E., (1999a). Ostracoda and benthic foraminifera of tertiary sequence of western part of İstanbul, Yerbilimler Dergisi, 4 thEuropean Ostracodologists Meeting, No:35, p. 173-201, Adana. Şafak, Ü., Avşar, N. ve Meriç, E., (1999b). Batı Bakırköy (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin ostrakod ve foraminifer topluluğu, Maden Tetkik Arama Dergisi, No. 121, s. 17-33, Ankara. Şafak, Ü., Kelling, G., Gökçen, N.S., Gürbüz, K., (2005). The mid-Cenozoic succession and evolution of the Mut basin, southern Turkey, and its regional significance, Sedimantary Geology, 173, p. 121-150. Şenol, M., (1980). Keşan (Edirne) ve Marmara Ereğlisi (Tekirdağ) Yörelerinde Oligosen Yaşlı Birimlerin Çökel Ortamları ve Linyit Oluşumları, TJK Bülteni, C. 23, 133-140, Ankara. Şentürk, K. ve Karaköse, C., (1998). Çanakkale-D2 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No. 62,Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., ve Karaköse, C., (1998a). Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No. 63. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ., ve Karaköse, C., (1998b). Çanakkale-D3 paftası, 1: 100000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye jeoloji haritaları, No.64. Maden Tetkik ve Arama Müdürlüğü, Ankara. Tanar, Ü. ve Gökçen, N., (1990). Mut-Ermenek Tersiyer İstifinin Stratigrafisi ve Mikropaleontolojisi, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Dergisi, 110, 175-181, Ankara. Taner, G., (1996). Batı Trakya Havzası’nın Egeriyen Mollusk faunası, TPJD Bülteni, C. 8, S.1, s. 66-81, Ankara. Taner, G., (1980). Das Neogen der Umgebung Yalova, Communications de la Faculté des Sciences de l’Université d’Ankara, Série C1, Géologie, Tome 23, Ankara. Ternek, Z., (1949). Geological study of the region of Keşan-Korudağ, Maden Tetkik Arama Enstitüsü Neşriyatı, D12, 78s. Töth, E., (2008). Budapest Sarmatian (Middle Miocene) ostracod fauna from the Zsámbék Basin, Hungary, Geologica Pannonica 36, 101—151 Triebel, E., (1963). Ostrakoden aus dem Sannois und Jungeren Schichten des Mainzer Beckens: 1. Cypritidae, Senckenbergiana, Bd. 44, Frankfurt. Turgut, S., Siyako, M. ve Dilki, A., (1983). Trakya havzasının jeolojisi ve hidrokarbon olanakları, Türkiye Jeoloji Kongresi Bülteni, 4, 35-46. Turgut, S. ve Eseller, G., (2000). Sequence stratigraphy, tectonics and depositional history in Eastern Thrace Basin, NW Turkey, Marine and Petroleum Geology, 17, 61-100. Umut, M., (1988a). Kırklareli-C5 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 10 s., Ankara. Umut, M., (1988b). Kırklareli-C4 paftası ve İzahnamesi, 1: 100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, 6 s., Ankara. Umut, M., Kurt, Z., İmik, M., Özcan, I., Sarıkaya, H. ve Saraç G., (1983). Tekirdağ, Silivri(İstanbul), Pınarhisar alanının jeolojisi, MTA Derleme Rapor no: 7349 (Yayımlanmamış). Ünal, O.T., (1967). Trakya jeolojisi ve petrol imkanları, TPAO Arama Grubu Arşivi, (Yayımlanmamış) rapor no, 391, 80 s., Ankara. Ünalır, Ş.M., (2004). Kırklareli-Pınarhisar yöresine ait kömür karotlarının mikropaleontolojik açıdan incelenmesi ve ortamsal yorumu, Ç. Ü. Fen Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 64 s., (Yayımlanmamış), Adana. Ünlügenç, U.C., Demirkol, C. ve Şafak, Ü., (1991). Adana Baseni K-KD’nda yer alan Karsantı Baseni Çökellerinin Stratigrafik-Sedimantolojik Nitelikleri, A. Suat Erk Jeoloji Simpozyumu (2-5 Eylül 1991), Bildirileri, 1993, s. 215-227, Ankara. Van Morkhoven, F.P.C.M., (1963). Post-Palaeozoic Ostracoda, V.II, 478 p., Newyork. Wenz, W., (1922). Zur Nomenklatür tertiärer Land und Süsswassergastropoden, Senkenbergiana, Bd. IV, Heft 5, 2, 75-86, Frankfurt. Witt, W., (2003). Freshwater ostracods from Neogene deposits of Develiköy (Manisa, Turkey), Zitteliana A43, 93-108. Witt, W., (2011). Mixed ostracod faunas, co-occurrence of marine Oligocene and non-marine Miocene taxa at Pınarhisar, Thrace, Turkey, Zitteliana, A51, 237-254. Yüzbaşıoğlu, P., (2004). Tekirdağ-Malkara yöresine ait kömür karotlarının mikropaleontolojik açıdan incelenmesi ve ortamsal yorumu, Ç. Ü. Fen Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 76 s., (Yayımlanmamış), Adana.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Konular | Mühendislik |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 25 Nisan 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |